From *oyïnčïq (“toy”), from *oyïn (“game”), from Proto-Turkic *oy- (“to play; to jump”).
Immediately cognate with Tatar уенчык (uyençıq), Kazakh ойыншық (oiynşyq), Kyrgyz оюнчук (oyuncuk), Southern Altai ойынчык (oyïnčïk, “toy”), Uyghur ئويۇنچۇق (oyunchuq, “toy”).
Note the parallel archetype *oyïnčaq (“toy”), whence Uzbek oʻyinchoq, Turkish oyuncak, Turkmen oýunjak (“toy”).
уйынсыҡ • (uyınsıq)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | уйынсыҡ (uyınsıq) | уйынсыҡтар (uyınsıqtar) |
| definite genitive | уйынсыҡтың (uyınsıqtıñ) | уйынсыҡтарҙың (uyınsıqtarźıñ) |
| dative | уйынсыҡҡа (uyınsıqqa) | уйынсыҡтарға (uyınsıqtarğa) |
| definite accusative | уйынсыҡты (uyınsıqtı) | уйынсыҡтарҙы (uyınsıqtarźı) |
| locative | уйынсыҡта (uyınsıqta) | уйынсыҡтарҙа (uyınsıqtarźa) |
| ablative | уйынсыҡтан (uyınsıqtan) | уйынсыҡтарҙан (uyınsıqtarźan) |