From Proto-Turkic *urug (“seed, child, girl”). Cognate to Karakalpak urıq, Kazakh ұрық (ūryq), Khakas урух (urux).
урук • (uruk) (Arabic spelling ۇرۇق)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | урук uruk |
уруктар uruktar |
| genitive (илик) | уруктун uruktun |
уруктардын uruktardın |
| dative (барыш) | урукка urukka |
уруктарга uruktarga |
| accusative (табыш) | урукту uruktu |
уруктарды uruktardı |
| locative (жатыш) | урукта urukta |
уруктарда uruktarda |
| ablative (чыгыш) | уруктан uruktan |
уруктардан uruktardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | урукум urukum |
уруктарым uruktarım |
| genitive | урукумдун urukumdun |
уруктарымдын uruktarımdın |
| dative | урукума urukuma |
уруктарыма uruktarıma |
| accusative | урукумду urukumdu |
уруктарымды uruktarımdı |
| locative | урукумда urukumda |
уруктарымда uruktarımda |
| ablative | урукумдан urukumdan |
уруктарымдан uruktarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | урукуң urukuŋ |
уруктарың uruktarıŋ |
| genitive | урукуңдун urukuŋdun |
уруктарыңдын uruktarıŋdın |
| dative | урукуңа urukuŋa |
уруктарыңа uruktarıŋa |
| accusative | урукуңду urukuŋdu |
уруктарыңды uruktarıŋdı |
| locative | урукуңда urukuŋda |
уруктарыңда uruktarıŋda |
| ablative | урукуңдан urukuŋdan |
уруктарыңдан uruktarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | урукуңуз urukuŋuz |
уруктарыңыз uruktarıŋız |
| genitive | урукуңуздун urukuŋuzdun |
уруктарыңыздын uruktarıŋızdın |
| dative | урукуңузга urukuŋuzga |
уруктарыңызга uruktarıŋızga |
| accusative | урукуңузду urukuŋuzdu |
уруктарыңызды uruktarıŋızdı |
| locative | урукуңузда urukuŋuzda |
уруктарыңызда uruktarıŋızda |
| ablative | урукуңуздан urukuŋuzdan |
уруктарыңыздан uruktarıŋızdan |
From Proto-Turkic *uruk (“lasso”).
урук • (uruk)
“урук”, in Grammatika Altajskovo Jazyka [Altaic language Grammar], Kazan: V universtiteskoj til, 1869, →ISBN