From Proto-Turkic *eb (“house”).
уьй • (üy)
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | уьйюм (üyüm) | уьйлерим (üylerim) |
accusative | уьйюмню (üyümnü) | уьйлеримни (üylerimni) |
dative | уьйюмге (üyümge) | уьйлериме (üylerime) |
locative | уьйюмде (üyümde) | уьйлеримде (üylerimde) |
ablative | уьйюмден (üyümden) | уьйлеримден (üylerimden) |
genitive | уьйюмню (üyümnü) | уьйлеримни (üylerimni) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | уьйюбюз (üyübüz) | уьйлерибиз (üyleribiz) |
accusative | уьйюбюзню (üyübüznü) | уьйлерибизни (üyleribizni) |
dative | уьйюбюзге (üyübüzge) | уьйлерибизге (üyleribizge) |
locative | уьйюбюзде (üyübüzde) | уьйлерибизде (üyleribizde) |
ablative | уьйюбюзден (üyübüzden) | уьйлерибизден (üyleribizden) |
genitive | уьйюбюзню (üyübüznü) | уьйлерибизни (üyleribizni) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | уьйюнг (üyüñ) | уьйлеринг (üyleriñ) |
accusative | уьйюнгню (üyüñnü) | уьйлерингни (üyleriñni) |
dative | уьйюнге (üyüñe) | уьйлеринге (üyleriñe) |
locative | уьйюнгде (üyüñde) | уьйлерингде (üyleriñde) |
ablative | уьйюнгден (üyüñden) | уьйлерингден (üyleriñden) |
genitive | уьйюнгню (üyüñnü) | уьйлерингни (üyleriñni) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | уьйюгюз (üyügüz) | уьйлеригиз (üylerigiz) |
accusative | уьйюгюзню (üyügüznü) | уьйлеригизни (üylerigizni) |
dative | уьйюгюзге (üyügüzge) | уьйлеригизге (üylerigizge) |
locative | уьйюгюзде (üyügüzde) | уьйлеригизде (üylerigizde) |
ablative | уьйюгюзден (üyügüzden) | уьйлерибизден (üyleribizden) |
genitive | уьйюгюзню (üyügüznü) | уьйлеригизни (üylerigizni) |
3 | Singular | Plural |
nominative | уьйю (üyü) | уьйлери (üyleri) |
accusative | уьйюн (üyün) | уьйлерин (üylerin) |
dative | уьйюне (üyüne) | уьйлерине (üylerine) |
locative | уьйюнде (üyünde) | уьйлеринде (üylerinde) |
ablative | уьйюнден (üyünden) | уьйлеринден (üylerinden) |
genitive | уьйюню (üyünü) | уьйлерини (üylerini) |
From Proto-Turkic *eb (“house”). Compare Turkish ev, Old Turkic 𐰋 (b² /eb/).
уьй • (üy)