фонетичар • (fonetičar) m (feminine фонетичарка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | фонетичар (fonetičar) | фонетичари (fonetičari) |
definite unspecified | фонетичарот (fonetičarot) | фонетичарите (fonetičarite) |
definite proximal | фонетичаров (fonetičarov) | фонетичариве (fonetičarive) |
definite distal | фонетичарон (fonetičaron) | фонетичарине (fonetičarine) |
vocative | фонетичаре (fonetičare) | фонетичари (fonetičari) |
count form | — | фонетичара (fonetičara) |
фонѐтича̄р m (Latin spelling fonètičār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | фонетичар | фонетичари |
genitive | фонетичара | фонетичара |
dative | фонетичару | фонетичарима |
accusative | фонетичара | фонетичаре |
vocative | фонетичаре / фонетичару | фонетичари |
locative | фонетичару | фонетичарима |
instrumental | фонетичарем / фонетичаром | фонетичарима |