From a Mongolic source according to Räsänen, see Middle Mongol *qaraɣai (“pine tree”).
харағай • (xarağay)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | харағай (xarağay) | харағайлар (xarağaylar) |
| genitive | харағайның (xarağaynıñ) | харағайларның (xarağaylarnıñ) |
| dative | харағайға (xarağayğa) | харағайларға (xarağaylarğa) |
| accusative | харағайны (xarağaynı) | харағайларны (xarağaylarnı) |
| locative | харағайда (xarağayda) | харағайларда (xarağaylarda) |
| ablative | харағайдаң (xarağaydañ) | харағайлардаң (xarağaylardañ) |
| lative | харағайзар (xarağayzar) | харағайларзар (xarağaylarzar) |
| instrumental | харағайнаң (xarağaynañ) | харағайларнаң (xarağaylarnañ) |