from Arabic حُقُوق (ḥuqūq), plural of حَقّ (ḥaqq)
хоҡуҡ • (xoquq)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | хоҡуҡ (xoquq) | хоҡуҡтар (xoquqtar) |
definite genitive | хоҡуҡтың (xoquqtıñ) | хоҡуҡтарҙың (xoquqtarźıñ) |
dative | хоҡуҡҡа (xoquqqa) | хоҡуҡтарға (xoquqtarğa) |
definite accusative | хоҡуҡты (xoquqtı) | хоҡуҡтарҙы (xoquqtarźı) |
locative | хоҡуҡта (xoquqta) | хоҡуҡтарҙа (xoquqtarźa) |
ablative | хоҡуҡтан (xoquqtan) | хоҡуҡтарҙан (xoquqtarźan) |