From церко́вный (cerkóvnyj) + -о- (-o-) + служи́тель (služítelʹ).
церко̀внослужи́тель • (cerkòvnoslužítelʹ) m anim (genitive церко̀внослужи́теля, nominative plural церко̀внослужи́тели, genitive plural церко̀внослужи́телей, feminine церко̀внослужи́тельница)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | церко̀внослужи́тель cerkòvnoslužítelʹ |
церко̀внослужи́тели cerkòvnoslužíteli |
genitive | церко̀внослужи́теля cerkòvnoslužítelja |
церко̀внослужи́телей cerkòvnoslužítelej |
dative | церко̀внослужи́телю cerkòvnoslužítelju |
церко̀внослужи́телям cerkòvnoslužíteljam |
accusative | церко̀внослужи́теля cerkòvnoslužítelja |
церко̀внослужи́телей cerkòvnoslužítelej |
instrumental | церко̀внослужи́телем cerkòvnoslužítelem |
церко̀внослужи́телями cerkòvnoslužíteljami |
prepositional | церко̀внослужи́теле cerkòvnoslužítele |
церко̀внослужи́телях cerkòvnoslužíteljax |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | церко̀внослужи́тель cerkòvnoslužítelʹ |
церко̀внослужи́тели cerkòvnoslužíteli |
genitive | церко̀внослужи́теля cerkòvnoslužítelja |
церко̀внослужи́телей cerkòvnoslužítelej |
dative | церко̀внослужи́телю cerkòvnoslužítelju |
церко̀внослужи́телямъ cerkòvnoslužíteljam |
accusative | церко̀внослужи́теля cerkòvnoslužítelja |
церко̀внослужи́телей cerkòvnoslužítelej |
instrumental | церко̀внослужи́телемъ cerkòvnoslužítelem |
церко̀внослужи́телями cerkòvnoslužíteljami |
prepositional | церко̀внослужи́телѣ cerkòvnoslužítelě |
церко̀внослужи́теляхъ cerkòvnoslužíteljax |