чрътогъ • (črŭtogŭ) m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | чрътогъ črŭtogŭ |
чрътога črŭtoga |
чрътоѕи črŭtodzi |
genitive | чрътога črŭtoga |
чрътогоу črŭtogu |
чрътогъ črŭtogŭ |
dative | чрътогоу črŭtogu |
чрътогома črŭtogoma |
чрътогомъ črŭtogomŭ |
accusative | чрътогъ črŭtogŭ |
чрътога črŭtoga |
чрътогꙑ črŭtogy |
instrumental | чрътогомъ črŭtogomŭ |
чрътогома črŭtogoma |
чрътогꙑ črŭtogy |
locative | чрътоѕѣ črŭtodzě |
чрътогоу črŭtogu |
чрътоѕѣхъ črŭtodzěxŭ |
vocative | чрътоже črŭtože |
чрътога črŭtoga |
чрътоѕи črŭtodzi |