Borrowed from Classical Persian شهر (šahr, “a city, a town”), from Middle Persian 𐭱𐭲𐭥𐭩 (štry /šahr/), from Proto-Iranian *xšaθram, from Proto-Indo-Iranian *kšatrám n. Vowels of both syllables had become back due to the influence of intervocalic Persian glottal consonant ـهـ (-h-).
Compare also Tatar шәһәр (şähär); Uzbek shahar, Uyghur شەھەر (sheher); Azerbaijani şəhər, Turkish şehir; etc.
шаһар • (şahar)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | шаһар (şahar) | шаһарлар (şaharlar) |
| genitive | шаһардың (şahardyñ) | шаһарлардың (şaharlardyñ) |
| dative | шаһарға (şaharğa) | шаһарларға (şaharlarğa) |
| accusative | шаһарды (şahardy) | шаһарларды (şaharlardy) |
| locative | шаһарда (şaharda) | шаһарларда (şaharlarda) |
| ablative | шаһардан (şahardan) | шаһарлардан (şaharlardan) |
| instrumental | шаһармен (şaharmen) | шаһарлармен (şaharlarmen) |