Borrowed from Russian ши́ллинг (šílling), from English shilling.
шиллинг • (şilliñ)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шиллинг (şilliñ) | шиллингтер (şilliñter) |
genitive | шиллингтің (şilliñtıñ) | шиллингтердің (şilliñterdıñ) |
dative | шиллингке (şilliñke) | шиллингтерге (şilliñterge) |
accusative | шиллингті (şilliñtı) | шиллингтерді (şilliñterdı) |
locative | шиллингте (şilliñte) | шиллингтерде (şilliñterde) |
ablative | шиллингтен (şilliñten) | шиллингтерден (şilliñterden) |
instrumental | шиллингпен (şilliñpen) | шиллингтермен (şilliñtermen) |