шлепер • (šleper) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | шлепер (šleper) | шлепери (šleperi) |
definite unspecified | шлеперот (šleperot) | шлеперите (šleperite) |
definite proximal | шлеперов (šleperov) | шлепериве (šleperive) |
definite distal | шлеперон (šleperon) | шлеперине (šleperine) |
vocative | шлеперу (šleperu) | шлепери (šleperi) |
count form | — | шлепера (šlepera) |
Borrowed from German Schlepper.
шле̏пер m (Latin spelling šlȅper)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шлепер | шлепери |
genitive | шлепера | шлепера |
dative | шлеперу | шлеперима |
accusative | шлепер | шлепере |
vocative | шлеперу | шлепери |
locative | шлеперу | шлеперима |
instrumental | шлепером | шлеперима |