штафета • (štafeta) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | штафета (štafeta) | штафети (štafeti) |
definite unspecified | штафетата (štafetata) | штафетите (štafetite) |
definite proximal | штафетава (štafetava) | штафетиве (štafetive) |
definite distal | штафетана (štafetana) | штафетине (štafetine) |
vocative | штафето (štafeto) | штафети (štafeti) |
Borrowed from German Stafette, from Italian staffetta.
штафе́та f (Latin spelling štaféta)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | штафета | штафете |
genitive | штафете | штафета |
dative | штафети | штафетама |
accusative | штафету | штафете |
vocative | штафето | штафете |
locative | штафети | штафетама |
instrumental | штафетом | штафетама |