Borrowed from Persian اختیار (extiyâr, “choice, authority”), from Arabic اِخْتِيَار (iḵtiyār, “choice; free will”).
ыктыяр • (ıktıyar) (Arabic spelling ىقتىيار)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | ыктыяр ıktıyar |
ыктыярлар ıktıyarlar |
genitive (илик) | ыктыярдын ıktıyardın |
ыктыярлардын ıktıyarlardın |
dative (барыш) | ыктыярга ıktıyarga |
ыктыярларга ıktıyarlarga |
accusative (табыш) | ыктыярды ıktıyardı |
ыктыярларды ıktıyarlardı |
locative (жатыш) | ыктыярда ıktıyarda |
ыктыярларда ıktıyarlarda |
ablative (чыгыш) | ыктыярдан ıktıyardan |
ыктыярлардан ıktıyarlardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | ыктыярым ıktıyarım |
ыктыярларым ıktıyarlarım |
genitive | ыктыярымдын ıktıyarımdın |
ыктыярларымдын ıktıyarlarımdın |
dative | ыктыярыма ıktıyarıma |
ыктыярларыма ıktıyarlarıma |
accusative | ыктыярымды ıktıyarımdı |
ыктыярларымды ıktıyarlarımdı |
locative | ыктыярымда ıktıyarımda |
ыктыярларымда ıktıyarlarımda |
ablative | ыктыярымдан ıktıyarımdan |
ыктыярларымдан ıktıyarlarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | ыктыярың ıktıyarıŋ |
ыктыярларың ıktıyarlarıŋ |
genitive | ыктыярыңдын ıktıyarıŋdın |
ыктыярларыңдын ıktıyarlarıŋdın |
dative | ыктыярыңа ıktıyarıŋa |
ыктыярларыңа ıktıyarlarıŋa |
accusative | ыктыярыңды ıktıyarıŋdı |
ыктыярларыңды ıktıyarlarıŋdı |
locative | ыктыярыңда ıktıyarıŋda |
ыктыярларыңда ıktıyarlarıŋda |
ablative | ыктыярыңдан ıktıyarıŋdan |
ыктыярларыңдан ıktıyarlarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | ыктыярыңыз ıktıyarıŋız |
ыктыярларыңыз ıktıyarlarıŋız |
genitive | ыктыярыңыздын ıktıyarıŋızdın |
ыктыярларыңыздын ıktıyarlarıŋızdın |
dative | ыктыярыңызга ıktıyarıŋızga |
ыктыярларыңызга ıktıyarlarıŋızga |
accusative | ыктыярыңызды ıktıyarıŋızdı |
ыктыярларыңызды ıktıyarlarıŋızdı |
locative | ыктыярыңызда ıktıyarıŋızda |
ыктыярларыңызда ıktıyarlarıŋızda |
ablative | ыктыярыңыздан ıktıyarıŋızdan |
ыктыярларыңыздан ıktıyarlarıŋızdan |