From Proto-Turkic *erük.
эрик • (erik)
эрик • (erik)
| 1sg | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | эриким (erikim) | эриклерим (eriklerim) |
| accusative | эрикимни (erikimni) | эриклеримни (eriklerimni) |
| dative | эрикимге (erikimge) | эриклериме (eriklerime) |
| locative | эрикимде (erikimde) | эриклеримде (eriklerimde) |
| ablative | эрикимден (erikimden) | эриклеримден (eriklerimden) |
| genitive | эрикимни (erikimni) | эриклеримни (eriklerimni) |
| 1pl | Singular | Plural |
| nominative | эрикибиз (erikibiz) | эриклерибиз (erikleribiz) |
| accusative | эрикибизни (erikibizni) | эриклерибизни (erikleribizni) |
| dative | эрикибизге (erikibizge) | эриклерибизге (erikleribizge) |
| locative | эрикибизде (erikibizde) | эриклерибизде (erikleribizde) |
| ablative | эрикибизден (erikibizden) | эриклерибизден (erikleribizden) |
| genitive | эрикибизни (erikibizni) | эриклерибизни (erikleribizni) |
| 2sg | Singular | Plural |
| nominative | эрикинг (erikiñ) | эриклеринг (erikleriñ) |
| accusative | эрикингни (erikiñni) | эриклерингни (erikleriñni) |
| dative | эрикинге (erikiñe) | эриклеринге (erikleriñe) |
| locative | эрикингде (erikiñde) | эриклерингде (erikleriñde) |
| ablative | эрикингден (erikiñden) | эриклерингден (erikleriñden) |
| genitive | эрикингни (erikiñni) | эриклерингни (erikleriñni) |
| 2pl | Singular | Plural |
| nominative | эрикигиз (erikigiz) | эриклеригиз (eriklerigiz) |
| accusative | эрикигизни (erikigizni) | эриклеригизни (eriklerigizni) |
| dative | эрикигизге (erikigizge) | эриклеригизге (eriklerigizge) |
| locative | эрикигизде (erikigizde) | эриклеригизде (eriklerigizde) |
| ablative | эрикигизден (erikigizden) | эриклерибизден (erikleribizden) |
| genitive | эрикигизни (erikigizni) | эриклеригизни (eriklerigizni) |
| 3 | Singular | Plural |
| nominative | эрики (eriki) | эриклери (erikleri) |
| accusative | эрикин (erikin) | эриклерин (eriklerin) |
| dative | эрикине (erikine) | эриклерине (eriklerine) |
| locative | эрикинде (erikinde) | эриклеринде (eriklerinde) |
| ablative | эрикинден (erikinden) | эриклеринден (eriklerinden) |
| genitive | эрикини (erikini) | эриклерини (eriklerini) |
From Proto-Turkic *erik (“strength, might, will, power”).
Cognate with Old Turkic (erk), Old Uyghur (erk, “power, will, dominance”), Kazakh ерік (erık), Kyrgyz эрк (erk), эрик (erik), Kumyk эрк (erk), Uzbek erk (“will, liberty”); see also Hungarian erő (“strength, force, power”).
эрик • (erik)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “эрик”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN