From Arabic إِبْلِيس (ʔiblīs, “demon, devil”).
ібіліс • (ıbılıs)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ібіліс (ıbılıs) | ібілістер (ıbılıster) |
genitive | ібілістің (ıbılıstıñ) | ібілістердің (ıbılısterdıñ) |
dative | ібіліске (ıbılıske) | ібілістерге (ıbılısterge) |
accusative | ібілісті (ıbılıstı) | ібілістерді (ıbılısterdı) |
locative | ібілісте (ıbılıste) | ібілістерде (ıbılısterde) |
ablative | ібілістен (ıbılısten) | ібілістерден (ıbılısterden) |
instrumental | ібіліспен (ıbılıspen) | ібілістермен (ıbılıstermen) |