ілік • (ılık)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ілік (ılık) | іліктер (ılıkter) |
genitive | іліктің (ılıktıñ) | іліктердің (ılıkterdıñ) |
dative | ілікке (ılıkke) | іліктерге (ılıkterge) |
accusative | ілікті (ılıktı) | іліктерді (ılıkterdı) |
locative | ілікте (ılıkte) | іліктерде (ılıkterde) |
ablative | іліктен (ılıkten) | іліктерден (ılıkterden) |
instrumental | ілікпен (ılıkpen) | іліктермен (ılıktermen) |