From a Mongolic source according to Räsänen, see Middle Mongol *qaraɣai (“pine tree”).
Cognate with Tatar карагай (qarağay, “larch tree”), Khakas харағай (xarağay, “pine tree”), Southern Altai карагай (karagay), Shor, Kazakh қарағай (qarağai), Karakalpak, Uzbek qarag'ay (“pine tree”), Uyghur قارىغاي (qarighay, “pine, spruce”), Kyrgyz карагай (karagay, “spruce”), Karachay-Balkar къаракъай (qaraqay, “coniferous”).
ҡарағай • (qarağay)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | ҡарағай (qarağay) | ҡарағайҙар (qarağayźar) |
definite genitive | ҡарағайҙың (qarağayźıñ) | ҡарағайҙарҙың (qarağayźarźıñ) |
dative | ҡарағайға (qarağayğa) | ҡарағайҙарға (qarağayźarğa) |
definite accusative | ҡарағайҙы (qarağayźı) | ҡарағайҙарҙы (qarağayźarźı) |
locative | ҡарағайҙа (qarağayźa) | ҡарағайҙарҙа (qarağayźarźa) |
ablative | ҡарағайҙан (qarağayźan) | ҡарағайҙарҙан (qarağayźarźan) |