From Proto-Turkic *karlïgač (“swallow”).
Cognate with Karakhanid (qarlïğač, “swallow”); Kazakh қарлығаш (qarlyğaş, “swallow”), Kyrgyz кардыгач (kardıgac, “swift (bird)”), Shor қарлығаш (“swallow”), Crimean Tatar qarılğaç, Uzbek qaldirg'och, Uyghur قالغاچ (qalghach), Turkish kırlangıç (“swallow”).
ҡарлуғас • (qarluğas)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | ҡарлуғас (qarluğas) | ҡарлуғастар (qarluğastar) |
definite genitive | ҡарлуғастың (qarluğastıñ) | ҡарлуғастарҙың (qarluğastarźıñ) |
dative | ҡарлуғасҡа (qarluğasqa) | ҡарлуғастарға (qarluğastarğa) |
definite accusative | ҡарлуғасты (qarluğastı) | ҡарлуғастарҙы (qarluğastarźı) |
locative | ҡарлуғаста (qarluğasta) | ҡарлуғастарҙа (qarluğastarźa) |
ablative | ҡарлуғастан (qarluğastan) | ҡарлуғастарҙан (qarluğastarźan) |