үндүү • (ündüü)
үндүү • (ündüü)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | үндүү ündüü |
үндүүлөр ündüülör |
| genitive (илик) | үндүүнүн ündüünün |
үндүүлөрдүн ündüülördün |
| dative (барыш) | үндүүгө ündüügö |
үндүүлөргө ündüülörgö |
| accusative (табыш) | үндүүнү ündüünü |
үндүүлөрдү ündüülördü |
| locative (жатыш) | үндүүдө ündüüdö |
үндүүлөрдө ündüülördö |
| ablative (чыгыш) | үндүүдөн ündüüdön |
үндүүлөрдөн ündüülördön |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | үндүүм ündüüm |
үндүүлөрүм ündüülörüm |
| genitive | үндүүмдүн ündüümdün |
үндүүлөрүмдүн ündüülörümdün |
| dative | үндүүмө ündüümö |
үндүүлөрүмө ündüülörümö |
| accusative | үндүүмдү ündüümdü |
үндүүлөрүмдү ündüülörümdü |
| locative | үндүүмдө ündüümdö |
үндүүлөрүмдө ündüülörümdö |
| ablative | үндүүмдөн ündüümdön |
үндүүлөрүмдөн ündüülörümdön |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | үндүүң ündüüŋ |
үндүүлөрүң ündüülörüŋ |
| genitive | үндүүңдүн ündüüŋdün |
үндүүлөрүңдүн ündüülörüŋdün |
| dative | үндүүңө ündüüŋö |
үндүүлөрүңө ündüülörüŋö |
| accusative | үндүүңдү ündüüŋdü |
үндүүлөрүңдү ündüülörüŋdü |
| locative | үндүүңдө ündüüŋdö |
үндүүлөрүңдө ündüülörüŋdö |
| ablative | үндүүңдөн ündüüŋdön |
үндүүлөрүңдөн ündüülörüŋdön |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | үндүүңүз ündüüŋüz |
үндүүлөрүңүз ündüülörüŋüz |
| genitive | үндүүңүздүн ündüüŋüzdün |
үндүүлөрүңүздүн ündüülörüŋüzdün |
| dative | үндүүңүзгө ündüüŋüzgö |
үндүүлөрүңүзгө ündüülörüŋüzgö |
| accusative | үндүүңүздү ündüüŋüzdü |
үндүүлөрүңүздү ündüülörüŋüzdü |
| locative | үндүүңүздө ündüüŋüzdö |
үндүүлөрүңүздө ündüülörüŋüzdö |
| ablative | үндүүңүздөн ündüüŋüzdön |
үндүүлөрүңүздөн ündüülörüŋüzdön |