From Proto-Turkic *siŋök (“bone”).
Old Turkic sӧŋük (“bone”), Kazakh сүйек (süiek), Karakalpak su'yek, Nogai суьек (süyek), Karachay-Balkar, Kumyk сюек (süyek), Kyrgyz сүйөк (süyök), сөөк (söök), Southern Altai, Shor, Khakas сӧӧк, Tuvan сөөк (söök), Uzbek suyak, Uyghur سۆڭەك (sö'ngek), Turkmen süňk, süýek, Azerbaijani sümük, Yakut уҥуох (uñuoq), Dolgan оӈуок (oñuok), etc.
һөйәк • (höyək)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | һөйәк (höyək) | һөйәктәр (höyəktər) |
definite genitive | һөйәктең (höyəkteñ) | һөйәктәрҙең (höyəktərźeñ) |
dative | һөйәккә (höyəkkə) | һөйәктәргә (höyəktərgə) |
definite accusative | һөйәкте (höyəkte) | һөйәктәрҙе (höyəktərźe) |
locative | һөйәктә (höyəktə) | һөйәктәрҙә (höyəktərźə) |
ablative | һөйәктән (höyəktən) | һөйәктәрҙән (höyəktərźən) |