From Arabic أَلِفْبَاء (ʔalifbāʔ, “alphabet”).
әлифба • (əlifba)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | әлифба (əlifba) | әлифбалар (əlifbalar) |
definite genitive | әлифбаның (əlifbanıñ) | әлифбаларҙың (əlifbalarźıñ) |
dative | әлифбаға (əlifbağa) | әлифбаларға (əlifbalarğa) |
definite accusative | әлифбаны (əlifbanı) | әлифбаларҙы (əlifbalarźı) |
locative | әлифбала (əlifbala) | әлифбаларҙа (əlifbalarźa) |
ablative | әлифбанан (əlifbanan) | әлифбаларҙан (əlifbalarźan) |