From ӧнер (öńer, “trade, handicraft, skill, ability”) + мурт (murt, “man, person”).
ӧнермурт • (öńermurt)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ӧнермурт öńermurt |
ӧнермуртъёс öńermurtjos |
accusative | ӧнермуртэз öńermurtez |
ӧнермуртъёсыз öńermurtjosyz |
genitive | ӧнермуртлэн öńermurtlen |
ӧнермуртъёслэн öńermurtjoslen |
dative | ӧнермуртлы öńermurtly |
ӧнермуртъёслы öńermurtjosly |
ablative | ӧнермуртлэсь öńermurtleś |
ӧнермуртъёслэсь öńermurtjosleś |
instrumental | ӧнермуртэн öńermurten |
ӧнермуртъёсын öńermurtjosyn |
abessive | ӧнермурттэк öńermurttek |
ӧнермуртъёстэк öńermurtjostek |
adverbial | ӧнермуртъя öńermurtja |
ӧнермуртъёсъя öńermurtjosja |
inessive | ӧнермуртын öńermurtyn |
ӧнермуртъёсын öńermurtjosyn |
illative | ӧнермуртэ öńermurte |
ӧнермуртъёсы öńermurtjosy |
elative | ӧнермуртысь öńermurtyś |
ӧнермуртъёсысь öńermurtjosyś |
egressive | ӧнермуртысьен öńermurtyśjen |
ӧнермуртъёсысьен öńermurtjosyśjen |
terminative | ӧнермуртозь öńermurtoź |
ӧнермуртъёсозь öńermurtjosoź |
prolative | ӧнермуртэтӥ öńermurteti |
ӧнермуртъёсытӥ öńermurtjosyti |
allative | ӧнермуртлань öńermurtlań |
ӧнермуртъёслань öńermurtjoslań |
|