Inherited from Proto-Turkic *erük.
өрік • (örık)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | өрік (örık) | өріктер (örıkter) |
genitive | өріктің (örıktıñ) | өріктердің (örıkterdıñ) |
dative | өрікке (örıkke) | өріктерге (örıkterge) |
accusative | өрікті (örıktı) | өріктерді (örıkterdı) |
locative | өрікте (örıkte) | өріктерде (örıkterde) |
ablative | өріктен (örıkten) | өріктерден (örıkterden) |
instrumental | өрікпен (örıkpen) | өріктермен (örıktermen) |