From աշտարակ (aštarak, “tower”).
Աշտարակ • (Aštarak)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Աշտարակ (Aštarak) | |||
dative | Աշտարակի (Aštaraki) | |||
ablative | Աշտարակից (Aštarakicʻ) | |||
instrumental | Աշտարակով (Aštarakov) | |||
locative | Աշտարակում (Aštarakum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Աշտարակը/Աշտարակն (Aštarakə/Aštarakn) | |||
dative | Աշտարակին (Aštarakin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Աշտարակս (Aštaraks) | |||
dative | Աշտարակիս (Aštarakis) | |||
ablative | Աշտարակիցս (Aštarakicʻs) | |||
instrumental | Աշտարակովս (Aštarakovs) | |||
locative | Աշտարակումս (Aštarakums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Աշտարակդ (Aštarakd) | |||
dative | Աշտարակիդ (Aštarakid) | |||
ablative | Աշտարակիցդ (Aštarakicʻd) | |||
instrumental | Աշտարակովդ (Aštarakovd) | |||
locative | Աշտարակումդ (Aštarakumd) |