From Russian Эпику́р (Epikúr), from Ancient Greek Ἐπίκουρος (Epíkouros). Old Armenian had Եպիկուրոս (Epikuros).
Էպիկուր • (Ēpikur)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | Էպիկուր (Ēpikur) | |||
| dative | Էպիկուրի (Ēpikuri) | |||
| ablative | Էպիկուրից (Ēpikuricʻ) | |||
| instrumental | Էպիկուրով (Ēpikurov) | |||
| locative | — | |||
| definite forms | ||||
| nominative | Էպիկուրը/Էպիկուրն (Ēpikurə/Ēpikurn) | |||
| dative | Էպիկուրին (Ēpikurin) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | Էպիկուրս (Ēpikurs) | |||
| dative | Էպիկուրիս (Ēpikuris) | |||
| ablative | Էպիկուրիցս (Ēpikuricʻs) | |||
| instrumental | Էպիկուրովս (Ēpikurovs) | |||
| locative | — | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | Էպիկուրդ (Ēpikurd) | |||
| dative | Էպիկուրիդ (Ēpikurid) | |||
| ablative | Էպիկուրիցդ (Ēpikuricʻd) | |||
| instrumental | Էպիկուրովդ (Ēpikurovd) | |||
| locative | — | |||