From Ancient Greek Κωνσταντινούπολις (Kōnstantinoúpolis).
Կոստանդնուպօլիս • (Kostandnupōlis)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | Կոստանդնուպօլիս (Kostandnupōlis) |
genitive | Կոստանդնուպօլսի (Kostandnupōlsi) |
dative | Կոստանդնուպօլսի (Kostandnupōlsi) |
accusative | Կոստանդնուպօլիս (Kostandnupōlis) |
ablative | Կոստանդնուպօլսէ (Kostandnupōlsē) |
instrumental | Կոստանդնուպօլսիւ (Kostandnupōlsiw) |
locative | Կոստանդնուպօլսի (Kostandnupōlsi) |
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | Կոստանդնուպօլիս (Kostandnupōlis) |
genitive | Կոստանդնուպօլսոյ (Kostandnupōlsoy) |
dative | Կոստանդնուպօլսոյ (Kostandnupōlsoy) |
accusative | Կոստանդնուպօլիս (Kostandnupōlis) |
ablative | Կոստանդնուպօլսոյ (Kostandnupōlsoy) |
instrumental | Կոստանդնուպօլսով (Kostandnupōlsov) |
locative | Կոստանդնուպօլիս (Kostandnupōlis) |