Ուռնայր

Learned borrowing from Old Armenian Ուռնայր (Uṙnayr).

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /urˈnɑjɾ/,
• (Western Armenian) IPA^(key): /uɾˈnɑjɾ/,

Ուռնայր • (Uṙnayr)

1. A male given name of historical usage

From ուռն (uṙn, “hammer”) +‎ այր (ayr, “man”), thus "man with hammer".^[1][2]

Ուռնայր • (Uṙnayr)

1. a male given name, Urnayr or Urnair
   • 5th century, Pʻawstos Buzand, Hayoc Patmutʻiwnʻ V.4:^[3][4]

     Եւ հասանէր Ուռնայրի արքային Աղուանից ի փախստեանն, եւ նիզակաբնաւն ի կառափն մատուցեալ ծեծէր բազում, ասելով՝ թէ այդմ շնորհս կալ, զի այր թագաւոր ես, եւ թագ ունիս․ ես ոչ սպանից զայր թագաւոր, թէ կարի նեղ հասցէ ինձ: Եւ ութ հեծելով թոյլ ետ նմա փախչել գնալ յաշխարհն Աղուանից:

     Ew hasanēr Uṙnayri arkʻayin Ałuanicʻ i pʻaxsteann, ew nizakabnawn i kaṙapʻn matucʻeal cecēr bazum, aselov, tʻē aydm šnorhs kal, zi ayr tʻagawor es, ew tʻag unis; es očʻ spanicʻ zayr tʻagawor, tʻē kari neł hascʻē inj: Ew utʻ hecelov tʻoyl et nma pʻaxčʻel gnal yašxarhn Ałuanicʻ:

     • Translation by Nina G. Garsoïan

       And he caught up with Uṙnayr king of Ałuankʿ, who was fleeing, and struck him over the head with many blows of the shaft of his lance, saying, "Be grateful that you are a king and wear a crown, for I will not kill a king, even though great harm come to me." And he allowed him to escape with eight horsemen and go to the realm of Ałuankʿ.

   • 5th? century, Movsēs Xorenacʻi, Patmutʻiwn Hayocʻ 2.37:^[5][6]

     Ընդ որս եւ զՈւռնայր Աղուանից արքայ, խոցոտեալ ի Մուշեղայ որդւոյ Վասակայ Մամիկոնենի, հանին ի պատերազմէն։

     Ənd ors ew zUṙnayr Ałuanicʻ arkʻay, xocʻoteal i Mušełay ordwoy Vasakay Mamikoneni, hanin i paterazmēn.

     • Translation by Robert W. Thomson

       Among these was Uṙnayr, king of the Aḷuank‘; he had been wounded by Musheḷ, son of Vasak Mamikonian, and they removed him from the battle.

   • 7–10th century, Movsēs Kałankatuacʻi, Patmutʻiwn Ałuanicʻ ašxarhi 1.9:^[7][8]

     Եւ էր Ուռնայր արքայ Աղուանից քեռայր Շապհոյ Պարսից արքայի, քաջազօր այր, որ ի մեծամեծ պատերազմունս հոյակապ անուն ժառանգեաց ի մէջ Հայաստանեայցն, նշան յաղթութեան կանգնեալ։

     Ew ēr Uṙnayr arkʻay Ałuanicʻ kʻeṙayr Šaphoy Parsicʻ arkʻayi, kʻaǰazōr ayr, or i mecamec paterazmuns hoyakap anun žaṙangeacʻ i mēǰ Hayastaneaycʻn, nšan yałtʻutʻean kangneal.

     • Translation by C. J. F. Dowsett

       Uṙnayr, king of Albania, was the husband of the sister of Šapuh, king of Persia, a powerful man who had acquired splendid renown in many battles, raising the standard of victory among the Armenians.

   • 7–10th century, Movsēs Kałankatuacʻi, Patmutʻiwn Ałuanicʻ ašxarhi 1.15:^[9][10]

     Եւ որք ըստ կարգի կացին թագաւորք Աղուանից տասն․ անուանք են այսոքիկ․ Վաչագան քաջ, Վաչէ, Ուռնայր, Յաւչագան, Մերհաւան, Սատոյ, Ասայ, Եսվաղէն, Վաչէ, ապա բարեպաշտն Վաչագան՝ արքայ Աղուանից

     Ew orkʻ əst kargi kacʻin tʻagaworkʻ Ałuanicʻ tasn; anuankʻ en aysokʻik; Vačʻagan kʻaǰ, Vačʻē, Uṙnayr, Yawčʻagan, Merhawan, Satoy, Asay, Esvałēn, Vačʻē, apa barepaštn Vačʻagan, arkʻay Ałuanicʻ […]

     • Translation by C. J. F. Dowsett

       those who subsequently became the ten kings of Albania bore the following names: Vač̣agan the Brave, Vač̣ē, Uṙnayr, Vač̣agan , Mrhawan, Satoy, Asay, Esuałēn, Vač̣ē , then Vač̣agan the Pious, king of Albania.

   • 958 CE, Anania Mokacʻi, Yałags apstambutʻean tann Ałuanicʻ 136a:

     Եւ կարդացեալ զպատճէնն վերահասու եղեաք շարամանութեանն, զոր սիրէաք, որ ունէր զայս ձև օրինակի, թէ Յետ առաքելոյն Բարդուղիմէոսի և Թադէոսի զկնի ·ՄԿԶ· ամի, Է և ի Ժ ամին Տրդատայ Հայոց թագաւորի և Ուռնայրի Աղուանից թագաւորի, ընծայի յաթոռ նոցին առաքելոցն՝ Սուրեան Պալհաւ Արշակունին, յազգէ տէր սուրբ Գրիգորի Լուսաւորչին Հայոց, ի կռապաշտութեանն դեռ գոլով Տրդատայ և Ուռնայրի՝ Հայոց և Աղուանից թագաւորաց։

     Ew kardacʻeal zpatčēnn verahasu ełeakʻ šaramanutʻeann, zor sirēakʻ, or unēr zays jew ōrinaki, tʻē Yet aṙakʻeloyn Bardułimēosi ew Tʻadēosi zkni ·MKZ· ami, Ē ew i Ž amin Trdatay Hayocʻ tʻagawori ew Uṙnayri Ałuanicʻ tʻagawori, əncayi yatʻoṙ nocʻin aṙakʻelocʻn, Surean Palhaw Aršakunin, yazgē tēr surb Grigori Lusaworčʻin Hayocʻ, i kṙapaštutʻeann deṙ golov Trdatay ew Uṙnayri, Hayocʻ ew Ałuanicʻ tʻagaworacʻ.

   • c. 1190 – 1204, Tʻułtʻ dašancʻ 7:^[11]

     Ըստ այսմ խորհրդոյ՝ և մեք հրովարտակ հանաք ընդ ամենայն տիեզերս իշխանութեան մերոյ։ «Որք էք ընդ արևելս, յայնկոյս Ադրիական ծովուն, և ի միջոցս Պոնտական և Կասբիական պիղագոսացն․ գիտութիւն լիցի ձեզ՝ ամենայն ազգաց և ազանց և լեզուաց, թագաւորաց աշխարհակալաց, և իշխանաց ազգաց և գլխաւորաց գաւառաց, որք էք յԱփրիկեցւոց աշխարհիդ և <յԵգիպտացւոց, ի Պաղեստինացւոց աշխարհիդ և> յԱրաբացւոց, ի Միջագետաց աշխարհիդ և ի Մեծ Ասորոց, ի Փիւնիկեցւոց աշխարհիդ և ի Կիլիկեցւոց, ի Փռիւգացւոց աշխարհիդ, ուր մեծն Նոյ կազմեաց զտապանն, և ի Պանփիւլացւոց, ի Կապադովկացւոց աշխարհիդ և ի Բիւթանացւոց, ի Գաղատացւոց աշխարհիդ և ի Պոնտացւոց, յԱսիացւոց աշխարհիդ և յՈնոռնացւոց, ի Դրանէ Բիւզանդացւոց՝ մինչև ի Դրունս Հոնաց, և հաւատարիմ սահմանապահք իմ՝ մեծդ Միհրան թագաւոր Վրաց և քաջդ Ուռնայր արքայ Աղուանից, և այլ խառնիճաղանճ բազմութիւնքդ առհասարակ, որք ի Սագաստան և ի Դելմաստան, որք էք հաստատել ի գաւազանս երկաթի, ի խրոխտ և յանխոնարհելի իշխանութիւնս հռոմայեցւոց։

     Əst aysm xorhrdoy, ew mekʻ hrovartak hanakʻ ənd amenayn tiezers išxanutʻean meroy. “Orkʻ ēkʻ ənd arewels, yaynkoys Adriakan covun, ew i miǰocʻs Pontakan ew Kasbiakan piġagosacʻn; gitutʻiwn licʻi jez, amenayn azgacʻ ew azancʻ ew lezuacʻ, tʻagaworacʻ ašxarhakalacʻ, ew išxanacʻ azgacʻ ew glxaworacʻ gawaṙacʻ, orkʻ ēkʻ yApʻrikecʻwocʻ ašxarhid ew <յԵգիպտացւոց, ի Պաղեստինացւոց աշխարհիդ և> yArabacʻwocʻ, i Miǰagetacʻ ašxarhid ew i Mec Asorocʻ, i Pʻiwnikecʻwocʻ ašxarhid ew i Kilikecʻwocʻ, i Pʻṙiwgacʻwocʻ ašxarhid, ur mecn Noy kazmeacʻ ztapann, ew i Panpʻiwlacʻwocʻ, i Kapadovkacʻwocʻ ašxarhid ew i Biwtʻanacʻwocʻ, i Gaġatacʻwocʻ ašxarhid ew i Pontacʻwocʻ, yAsiacʻwocʻ ašxarhid ew yOnoṙnacʻwocʻ, i Dranē Biwzandacʻwocʻ, minčʻew i Druns Honacʻ, ew hawatarim sahmanapahkʻ im, mecd Mihran tʻagawor Vracʻ ew kʻaǰd Uṙnayr arkʻay Aġuanicʻ, ew ayl xaṙničaġanč bazmutʻiwnkʻd aṙhasarak, orkʻ i Sagastan ew i Delmastan, orkʻ ēkʻ hastatel i [hastaheġoys] gawazans erkatʻi, i xroxt ew yanxonarheli išxanutʻiwns hṙomayecʻwocʻ.

     • Translation by Zaroui Pogossian

       According to this counsel we promulgated an edict in the whole universe under our domination. ‘To those of you who are in the East, on the other side of the Adriatic Sea and between the Pontic and the Caspian Seas. May it be known to all of you, nations and peoples and languages, kings of countries and princes of nations, and heads of provinces, those who are in the land of Africa and Egypt, in the land of Palestine and Arabia, in the land of Mesopotamia and Great Assyria, in the land of Phoenicia and Cilicia, in the land of Phrygia where Great Noah built his Arc and Pamphylia, in the land of Cappadocia and Bithynia, in the land of Galatia and Pontus, in the land of Asia and Honorias, from the Gates of Byzantion till the Gates of the Huns; also you, my loyal border guards—Great Mihran King of the Georgians, and valiant Uṙnayr King of the Albanians—as well as other sundry multitudes in general, that are in Sagastan and in Delmastan and who have been confirmed by our unwavering iron sceptre, by the proud and unbending Roman rule.

   • 13th century, Kirakos Ganjakecʻi, Patmutʻiwn Hayocʻ 10:^[12]

     Եւ այս են թագաւորք Աղուանից ի զարմից Հայկայ՝ յազգականութենէն Առանայ, զոր կարգեաց Վաղարշակ Պարթեւ վերակացու եւ իշխան կողմանցն այնոցիկ։ Առաջին Վաչագան, Վաչէ, Ուռնայր։—Սա եկեալ առ մեծ արքայն Հայոց Տրդատ, եւ առ սուրբն Գրիգորիոս, մկրտի ի նմանէ։ Եւ ձեռնադրէ սուրբն Գրիգոր զայր մի ի սպասաւորաց իւրոց եպիսկոպոս, որ եկեալ էր ընդ նմա ի հոռոմոց, եւ տայ զնա Ուռնայրի (var. Ուռնարի) արքայի։

     Ew ays en tʻagaworkʻ Aġuanicʻ i zarmicʻ Haykay, yazgakanutʻenēn Aṙanay, zor kargeacʻ Vaġaršak Partʻew verakacʻu ew išxan koġmancʻn aynocʻik. Aṙaǰin Vačʻagan, Vačʻē, Uṙnayr.—Sa ekeal aṙ mec arkʻayn Hayocʻ Trdat, ew aṙ surbn Grigorios, mkrti i nmanē. Ew jeṙnadrē surbn Grigor zayr mi i spasaworacʻ iwrocʻ episkopos, or ekeal ēr ənd nma i hoṙomocʻ, ew tay zna Uṙnayri (var. Uṙnari) arkʻayi.

     • Translation by Robert Bedrosian

       Here are the kings of the Aghbanians/Aghuans from the line of Hayk, descendants of Arhan whom the Parthian Vagharshak set up as overseer and prince of those areas. First Vach'agan, Vach'e, Urhnayr. The latter came to the great king of the Armenians, Trdat, and to Saint Gregory and was baptized by him; and Saint Gregory gave to King Urhnayr a man from among his deacons who had come with him from Rome, and whom had ordained as bishop.

Attested only as the name of Urnayr, a king of Caucasian Albania.

• → Armenian: Ուռնայր (Uṙnayr) (learned)

• Ačaṙyan, Hračʻya (1948) “Ուռնայր”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (Erewani petakan hamalsaran. Gitakan ašxatutʻyunner; 26) (in Armenian), volume IV, Yerevan: University Press, page 204
• Hübschmann, Heinrich (1893) “Die altarmenischen Personennamen”, in Festgruß an Rudolf von Roth zum Doktor-Jubiläum 24. August 1893 von seinen Freunden und Schülern (in German), Stuttgart: Druck und Verlag von W. Kohlhammer, page 104 of 99–106