From Ancient Greek Πλίνιος (Plínios), from Latin Plīnius.
Պլինիոս • (Plinios)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Պլինիոս (Plinios) | |||
dative | Պլինիոսի (Pliniosi) | |||
ablative | Պլինիոսից (Pliniosicʻ) | |||
instrumental | Պլինիոսով (Pliniosov) | |||
locative | — | |||
definite forms | ||||
nominative | Պլինիոսը/Պլինիոսն (Pliniosə/Pliniosn) | |||
dative | Պլինիոսին (Pliniosin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Պլինիոսս (Plinioss) | |||
dative | Պլինիոսիս (Pliniosis) | |||
ablative | Պլինիոսիցս (Pliniosicʻs) | |||
instrumental | Պլինիոսովս (Pliniosovs) | |||
locative | — | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Պլինիոսդ (Pliniosd) | |||
dative | Պլինիոսիդ (Pliniosid) | |||
ablative | Պլինիոսիցդ (Pliniosicʻd) | |||
instrumental | Պլինիոսովդ (Pliniosovd) | |||
locative | — |