ամանամ • (amanam) (aorist indicative ամացայ)
| infinitive | ամանալ (amanal) | participle | ամացեալ (amacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ամացուցանեմ (amacʻucʻanem) | aorist stem | ամաց- (amacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանամ (amanam) | ամանաս (amanas) | ամանայ (amanay) | ամանամք (amanamkʻ) | ամանայք (amanaykʻ) | ամանան (amanan) | |
| imperfect | ամանայի (amanayi) | ամանայիր (amanayir) | ամանայր (amanayr) | ամանայաք (amanayakʻ) | ամանայիք (amanayikʻ) | ամանային (amanayin) | |
| aorist | ամացայ (amacʻay) | ամացար (amacʻar) | ամացաւ (amacʻaw) | ամացաք (amacʻakʻ) | ամացայք (amacʻaykʻ) | ամացան (amacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանայցիմ (amanaycʻim) | ամանայցիս (amanaycʻis) | ամանայցի (amanaycʻi) | ամանայցիմք (amanaycʻimkʻ) | ամանայցիք (amanaycʻikʻ) | ամանայցին (amanaycʻin) | |
| aorist | ամացայց (amacʻaycʻ) | ամասցիս (amascʻis) | ամասցի (amascʻi) | ամասցուք (amascʻukʻ) | ամասջիք (amasǰikʻ) | ամասցին (amascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամացի՛ր (amacʻír) | — | — | ամացարո՛ւք (amacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ամասջի՛ր (amasǰír) | — | — | ամասջի՛ք (amasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամանար (mí amanar) | — | — | մի՛ ամանայք (mí amanaykʻ) | — | |