The root is անէծ- (anēc-), from Proto-Indo-European *h₃neyd- (“curse”), + -ան- (-an-).[1][2][3][4]
անիծանեմ • (anicanem)
| infinitive | անիծանել (anicanel) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանեմ (anicanem) | անիծանես (anicanes) | անիծանէ (anicanē) | անիծանեմք (anicanemkʻ) | անիծանէք (anicanēkʻ) | անիծանեն (anicanen) | |
| imperfect | անիծանէի, անիծանեի* (anicanēi, anicanei*) | անիծանէիր, անիծանեիր* (anicanēir, anicaneir*) | անիծանէր (anicanēr) | անիծանէաք, անիծանեաք* (anicanēakʻ, anicaneakʻ*) | անիծանէիք, անիծանեիք* (anicanēikʻ, anicaneikʻ*) | անիծանէին, անիծանեին* (anicanēin, anicanein*) | |
| aorist | անիծի (anici) | անիծեր (anicer) | անէծ (anēc) | անիծաք (anicakʻ) | անիծէք, անիծիք (anicēkʻ, anicikʻ) | անիծին (anicin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցեմ (anicanicʻem) | անիծանիցես (anicanicʻes) | անիծանիցէ (anicanicʻē) | անիծանիցեմք (anicanicʻemkʻ) | անիծանիցէք (anicanicʻēkʻ) | անիծանիցեն (anicanicʻen) | |
| aorist | անիծից (anicicʻ) | անիծցես (aniccʻes) | անիծցէ (aniccʻē) | անիծցուք (aniccʻukʻ) | անիծջիք (anicǰikʻ) | անիծցեն (aniccʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անէ՛ծ (anḗc) | — | — | անիծէ՛ք (anicḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծաներ (mí anicaner) | — | — | մի՛ անիծանէք (mí anicanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | անիծանել, անիծանիլ* (anicanel, anicanil*) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիմ (anicanim) | անիծանիս (anicanis) | անիծանի (anicani) | անիծանիմք (anicanimkʻ) | անիծանիք (anicanikʻ) | անիծանին (anicanin) | |
| imperfect | անիծանէի (anicanēi) | անիծանէիր (anicanēir) | անիծանէր, անիծանիւր (anicanēr, anicaniwr) | անիծանէաք (anicanēakʻ) | անիծանէիք (anicanēikʻ) | անիծանէին (anicanēin) | |
| aorist | անիծայ (anicay) | անիծար (anicar) | անիծաւ (anicaw) | անիծաք (anicakʻ) | անիծայք (anicaykʻ) | անիծան (anican) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցիմ (anicanicʻim) | անիծանիցիս (anicanicʻis) | անիծանիցի (anicanicʻi) | անիծանիցիմք (anicanicʻimkʻ) | անիծանիցիք (anicanicʻikʻ) | անիծանիցին (anicanicʻin) | |
| aorist | անիծայց (anicaycʻ) | անիծցիս (aniccʻis) | անիծցի (aniccʻi) | անիծցուք (aniccʻukʻ) | անիծջիք (anicǰikʻ) | անիծցին (aniccʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անիծի՛ր (anicír) | — | — | անիծարո՛ւք (anicarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծանիր (mí anicanir) | — | — | մի՛ անիծանիք (mí anicanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||