The root is արկ- (ark-), from an Iranian descendant of Proto-Iranian *hark-, *ark-, + -ան- (-an-). Compare Avestan 𐬵𐬀𐬭𐬆𐬐- (harək-, “to send out, to let out”), Sanskrit सृक (sṛká, “arrow”). The original sense is “to throw, to cast”, but has gained many other meanings by extension and is richly used in idioms. Post-classically has also been attested independently: արկ (ark, “something thrown”).
արկանեմ • (arkanem) (aorist indicative արկի)
infinitive | արկանել (arkanel) | participle | արկեալ (arkeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | արկ- (ark-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | արկանեմ (arkanem) | արկանես (arkanes) | արկանէ (arkanē) | արկանեմք (arkanemkʻ) | արկանէք (arkanēkʻ) | արկանեն (arkanen) | |
imperfect | արկանէի, արկանեի* (arkanēi, arkanei*) | արկանէիր, արկանեիր* (arkanēir, arkaneir*) | արկանէր (arkanēr) | արկանէաք, արկանեաք* (arkanēakʻ, arkaneakʻ*) | արկանէիք, արկանեիք* (arkanēikʻ, arkaneikʻ*) | արկանէին, արկանեին* (arkanēin, arkanein*) | |
aorist | արկի (arki) | արկեր (arker) | արկ, էարկ* (ark, ēark*) | արկաք (arkakʻ) | արկէք, արկիք (arkēkʻ, arkikʻ) | արկին (arkin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | արկանիցեմ (arkanicʻem) | արկանիցես (arkanicʻes) | արկանիցէ (arkanicʻē) | արկանիցեմք (arkanicʻemkʻ) | արկանիցէք (arkanicʻēkʻ) | արկանիցեն (arkanicʻen) | |
aorist | արկից (arkicʻ) | արկցես (arkcʻes) | արկցէ (arkcʻē) | արկցուք (arkcʻukʻ) | արկջիք (arkǰikʻ) | արկցեն (arkcʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ա՛րկ (árk) | — | — | արկէ՛ք (arkḗkʻ) | — | |
cohortative | — | արկջի՛ր (arkǰír) | — | — | արկջի՛ք (arkǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ արկաներ (mí arkaner) | — | — | մի՛ արկանէք (mí arkanēkʻ) | — | |
*rare |
infinitive | արկանել, արկանիլ* (arkanel, arkanil*) | participle | արկեալ, արկուցեալ (arkeal, arkucʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | արկ- (ark-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | արկանիմ (arkanim) | արկանիս (arkanis) | արկանի (arkani) | արկանիմք (arkanimkʻ) | արկանիք (arkanikʻ) | արկանին (arkanin) | |
imperfect | արկանէի (arkanēi) | արկանէիր (arkanēir) | արկանէր, արկանիւր (arkanēr, arkaniwr) | արկանէաք (arkanēakʻ) | արկանէիք (arkanēikʻ) | արկանէին (arkanēin) | |
aorist | արկայ (arkay) | արկար (arkar) | արկաւ (arkaw) | արկաք (arkakʻ) | արկայք (arkaykʻ) | արկան (arkan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | արկանիցիմ (arkanicʻim) | արկանիցիս (arkanicʻis) | արկանիցի (arkanicʻi) | արկանիցիմք (arkanicʻimkʻ) | արկանիցիք (arkanicʻikʻ) | արկանիցին (arkanicʻin) | |
aorist | արկայց (arkaycʻ) | արկցիս (arkcʻis) | արկցի (arkcʻi) | արկցուք (arkcʻukʻ) | արկջիք (arkǰikʻ) | արկցին (arkcʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | արկի՛ր (arkír) | — | — | արկարո՛ւք (arkarúkʻ) | — | |
cohortative | — | արկջի՛ր (arkǰír) | — | — | արկջի՛ք (arkǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ արկանիր (mí arkanir) | — | — | մի՛ արկանիք (mí arkanikʻ) | — | |
*post-classical |