Learned borrowing from Old Armenian գուն (gun).
գուն • (gun)
Used only in idioms.
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | գուն (gun) | գուներ (guner) | ||
| dative | գունի (guni) | գուների (guneri) | ||
| ablative | գունից (gunicʻ) | գուներից (gunericʻ) | ||
| instrumental | գունով (gunov) | գուներով (gunerov) | ||
| locative | գունում (gunum) | գուներում (gunerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | գունը/գունն (gunə/gunn) | գուները/գուներն (gunerə/gunern) | ||
| dative | գունին (gunin) | գուներին (gunerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | գունս (guns) | գուներս (guners) | ||
| dative | գունիս (gunis) | գուներիս (guneris) | ||
| ablative | գունիցս (gunicʻs) | գուներիցս (gunericʻs) | ||
| instrumental | գունովս (gunovs) | գուներովս (gunerovs) | ||
| locative | գունումս (gunums) | գուներումս (gunerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | գունդ (gund) | գուներդ (gunerd) | ||
| dative | գունիդ (gunid) | գուներիդ (gunerid) | ||
| ablative | գունիցդ (gunicʻd) | գուներիցդ (gunericʻd) | ||
| instrumental | գունովդ (gunovd) | գուներովդ (gunerovd) | ||
| locative | գունումդ (gunumd) | գուներումդ (gunerumd) | ||
From Proto-Indo-European *wenh₁- (“to win, usurp”). Cognates include Sanskrit वनोति (vanóti, “to win, usurp”), Middle Persian wʾnytn' (wānīdan, “to conquer, usurp, destroy”), whence վանեմ (vanem).
գուն • (gun) indeclinable
Used only in idioms.