զարմանամ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word զարմանամ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word զարմանամ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say զարմանամ in singular and plural. Everything you need to know about the word զարմանամ you have here. The definition of the word զարմանամ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofզարմանամ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Etymology

From զ- (z-) +‎ արմանամ (armanam).

Verb

զարմանամ (zarmanam)  (aorist indicative զարմացայ)

  1. to be astounded, to wonder, to be astonished
  2. to be enraptured

Conjugation

The template Template:xcl-conj-suf-ամ does not use the parameter(s):
mp=on
Please see Module:checkparams for help with this warning.

active
infinitive զարմանալ (zarmanal) participle զարմացեալ (zarmacʻeal)
causative զարմացուցանեմ (zarmacʻucʻanem) aorist stem -
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present զարմանամ (zarmanam) զարմանաս (zarmanas) զարմանայ (zarmanay) զարմանամք (zarmanamkʻ) զարմանայք (zarmanaykʻ) զարմանան (zarmanan)
imperfect զարմանայի (zarmanayi) զարմանայիր (zarmanayir) զարմանայր (zarmanayr) զարմանայաք (zarmanayakʻ) զարմանայիք (zarmanayikʻ) զարմանային (zarmanayin)
aorist
subjunctive
present զարմանայցեմ (zarmanaycʻem) զարմանայցես (zarmanaycʻes) զարմանայցէ (zarmanaycʻē) զարմանայցեմք (zarmanaycʻemkʻ) զարմանայցէք (zarmanaycʻēkʻ) զարմանայցեն (zarmanaycʻen)
aorist
imperatives
imperative
cohortative զարմասջի՛ր (zarmasǰír) զարմասջի՛ք (zarmasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ զարմանար (mí zarmanar) մի՛ զարմանայք (mí zarmanaykʻ)
mediopassive
infinitive զարմանալ (zarmanal) participle զարմացեալ (zarmacʻeal)
causative զարմացուցանեմ (zarmacʻucʻanem) aorist stem զարմաց- (zarmacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present զարմանամ (zarmanam) զարմանաս (zarmanas) զարմանայ (zarmanay) զարմանամք (zarmanamkʻ) զարմանայք (zarmanaykʻ) զարմանան (zarmanan)
imperfect զարմանայի (zarmanayi) զարմանայիր (zarmanayir) զարմանայր (zarmanayr) զարմանայաք (zarmanayakʻ) զարմանայիք (zarmanayikʻ) զարմանային (zarmanayin)
aorist զարմացայ (zarmacʻay) զարմացար (zarmacʻar) զարմացաւ (zarmacʻaw) զարմացաք (zarmacʻakʻ) զարմացայք (zarmacʻaykʻ) զարմացան (zarmacʻan)
subjunctive
present զարմանայցիմ (zarmanaycʻim) զարմանայցիս (zarmanaycʻis) զարմանայցի (zarmanaycʻi) զարմանայցիմք (zarmanaycʻimkʻ) զարմանայցիք (zarmanaycʻikʻ) զարմանայցին (zarmanaycʻin)
aorist զարմացայց (zarmacʻaycʻ) զարմասցիս (zarmascʻis) զարմասցի (zarmascʻi) զարմասցուք (zarmascʻukʻ) զարմասջիք (zarmasǰikʻ) զարմասցին (zarmascʻin)
imperatives
imperative զարմացի՛ր (zarmacʻír) զարմացարո՛ւք (zarmacʻarúkʻ)
cohortative զարմասջի՛ր (zarmasǰír) զարմասջի՛ք (zarmasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ զարմանար (mí zarmanar) մի՛ զարմանայք (mí zarmanaykʻ)

an unusual զարմանասցի (zarmanascʻi) form is attested

Derived terms

Descendants

  • Armenian: զարմանալ (zarmanal)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “զարմանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “զարմանամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy