Borrowed from Russian карао́ке (karaóke), from Japanese カラオケ (karaoke).
կարաոկե • (karaoke)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կարաոկե (karaoke) | |||
| dative | կարաոկեի (karaokei) | |||
| ablative | կարաոկեից (karaokeicʻ) | |||
| instrumental | կարաոկեով (karaokeov) | |||
| locative | կարաոկեում (karaokeum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կարաոկեն (karaoken) | |||
| dative | կարաոկեին (karaokein) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կարաոկես (karaokes) | |||
| dative | կարաոկեիս (karaokeis) | |||
| ablative | կարաոկեիցս (karaokeicʻs) | |||
| instrumental | կարաոկեովս (karaokeovs) | |||
| locative | կարաոկեումս (karaokeums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կարաոկեդ (karaoked) | |||
| dative | կարաոկեիդ (karaokeid) | |||
| ablative | կարաոկեիցդ (karaokeicʻd) | |||
| instrumental | կարաոկեովդ (karaokeovd) | |||
| locative | կարաոկեումդ (karaokeumd) | |||