Suffixed with + -ան- (-an-) from the root կիծ- (kic-), which is usually derived from Proto-Indo-European *geyd- (“to stick, jab, tickle”) with Proto-Germanic *kitilōną (“to tickle”) as a cognate.[1][2][3] In view of formal problems (an unexpected -ծ- (-c-) and a root structure with two voiced unaspirated stops), as well as the absence of cognates outside Armenian and Germanic, this etymology is doubtful.[4] More likely we are dealing with an onomatopoeic formation: compare Albanian kic (“to bite lightly”).
See also Old Armenian կէտ (kēt), Middle Armenian կէտ (kēt, “kind of biting fly”), Armenian կիճ (kič), ճիճ (čič).
կծանեմ • (kcanem)
| infinitive | կծանել (kcanel) | participle | կծեալ (kceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կծ- (kc-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կծանեմ (kcanem) | կծանես (kcanes) | կծանէ (kcanē) | կծանեմք (kcanemkʻ) | կծանէք (kcanēkʻ) | կծանեն (kcanen) | |
| imperfect | կծանէի, կծանեի* (kcanēi, kcanei*) | կծանէիր, կծանեիր* (kcanēir, kcaneir*) | կծանէր (kcanēr) | կծանէաք, կծանեաք* (kcanēakʻ, kcaneakʻ*) | կծանէիք, կծանեիք* (kcanēikʻ, kcaneikʻ*) | կծանէին, կծանեին* (kcanēin, kcanein*) | |
| aorist | կծի (kci) | կծեր (kcer) | եկիծ, կիծ (ekic, kic) | կծաք (kcakʻ) | կծէք, կծիք (kcēkʻ, kcikʻ) | կծին (kcin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կծանիցեմ (kcanicʻem) | կծանիցես (kcanicʻes) | կծանիցէ (kcanicʻē) | կծանիցեմք (kcanicʻemkʻ) | կծանիցէք (kcanicʻēkʻ) | կծանիցեն (kcanicʻen) | |
| aorist | կծից (kcicʻ) | կծցես (kccʻes) | կծցէ (kccʻē) | կծցուք (kccʻukʻ) | կծջիք (kcǰikʻ) | կծցեն (kccʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կի՛ծ (kíc) | — | — | կծէ՛ք (kcḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | կծջի՛ր (kcǰír) | — | — | կծջի՛ք (kcǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կծաներ (mí kcaner) | — | — | մի՛ կծանէք (mí kcanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | կծանել, կծանիլ* (kcanel, kcanil*) | participle | կծեալ (kceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կծ- (kc-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կծանիմ (kcanim) | կծանիս (kcanis) | կծանի (kcani) | կծանիմք (kcanimkʻ) | կծանիք (kcanikʻ) | կծանին (kcanin) | |
| imperfect | կծանէի (kcanēi) | կծանէիր (kcanēir) | կծանէր, կծանիւր (kcanēr, kcaniwr) | կծանէաք (kcanēakʻ) | կծանէիք (kcanēikʻ) | կծանէին (kcanēin) | |
| aorist | կծայ (kcay) | կծար (kcar) | կծաւ (kcaw) | կծաք (kcakʻ) | կծայք (kcaykʻ) | կծան (kcan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կծանիցիմ (kcanicʻim) | կծանիցիս (kcanicʻis) | կծանիցի (kcanicʻi) | կծանիցիմք (kcanicʻimkʻ) | կծանիցիք (kcanicʻikʻ) | կծանիցին (kcanicʻin) | |
| aorist | կծայց (kcaycʻ) | կծցիս (kccʻis) | կծցի (kccʻi) | կծցուք (kccʻukʻ) | կծջիք (kcǰikʻ) | կծցին (kccʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կծի՛ր (kcír) | — | — | կծարո՛ւք (kcarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | կծջի՛ր (kcǰír) | — | — | կծջի՛ք (kcǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կծանիր (mí kcanir) | — | — | մի՛ կծանիք (mí kcanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||