The origin is uncertain. Martirosyan suggests derivation from Proto-Armenian *hi- (“bound, numb”), from Proto-Indo-European *seh₂y- (“to bind”), + -ան- (-an-).
հիանամ • (hianam)
| infinitive | հիանալ (hianal) | participle | հիացեալ (hiacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | հիացուցանեմ (hiacʻucʻanem) | aorist stem | հիաց- (hiacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հիանամ (hianam) | հիանաս (hianas) | հիանայ (hianay) | հիանամք (hianamkʻ) | հիանայք (hianaykʻ) | հիանան (hianan) | |
| imperfect | հիանայի (hianayi) | հիանայիր (hianayir) | հիանայր (hianayr) | հիանայաք (hianayakʻ) | հիանայիք (hianayikʻ) | հիանային (hianayin) | |
| aorist | հիացայ (hiacʻay) | հիացար (hiacʻar) | հիացաւ (hiacʻaw) | հիացաք (hiacʻakʻ) | հիացայք (hiacʻaykʻ) | հիացան (hiacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հիանայցիմ (hianaycʻim) | հիանայցիս (hianaycʻis) | հիանայցի (hianaycʻi) | հիանայցիմք (hianaycʻimkʻ) | հիանայցիք (hianaycʻikʻ) | հիանայցին (hianaycʻin) | |
| aorist | հիացայց (hiacʻaycʻ) | հիասցիս (hiascʻis) | հիասցի (hiascʻi) | հիասցուք (hiascʻukʻ) | հիասջիք (hiasǰikʻ) | հիասցին (hiascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հիացի՛ր (hiacʻír) | — | — | հիացարո՛ւք (hiacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հիասջի՛ր (hiasǰír) | — | — | հիասջի՛ք (hiasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հիանար (mí hianar) | — | — | մի՛ հիանայք (mí hianaykʻ) | — | |