From Old Armenian հրամայեմ (hramayem).
հրամայել • (hramayel)
infinitive | հրամայել (hramayel) | imperfective converb | հրամայում (hramayum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | հրամայվել (hramayvel) | simultaneous converb | հրամայելիս (hramayelis) | ||||
causative | — | perfective converb | հրամայել (hramayel) | ||||
aorist stem | հրամայ- (hramay-) | future converb I | հրամայելու (hramayelu) | ||||
resultative participle | հրամայած (hramayac) | future converb II | հրամայելիք (hramayelikʻ) | ||||
subject participle | հրամայող (hramayoġ) | connegative converb | հրամայի (hramayi) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հրամայում եմ (hramayum em) | հրամայում ես (hramayum es) | հրամայում է (hramayum ē) | հրամայում ենք (hramayum enkʻ) | հրամայում եք (hramayum ekʻ) | հրամայում են (hramayum en) | |
past imperfective | հրամայում էի (hramayum ēi) | հրամայում էիր (hramayum ēir) | հրամայում էր (hramayum ēr) | հրամայում էինք (hramayum ēinkʻ) | հրամայում էիք (hramayum ēikʻ) | հրամայում էին (hramayum ēin) | |
future | հրամայելու եմ (hramayelu em) | հրամայելու ես (hramayelu es) | հրամայելու է (hramayelu ē) | հրամայելու ենք (hramayelu enkʻ) | հրամայելու եք (hramayelu ekʻ) | հրամայելու են (hramayelu en) | |
past future | հրամայելու էի (hramayelu ēi) | հրամայելու էիր (hramayelu ēir) | հրամայելու էր (hramayelu ēr) | հրամայելու էինք (hramayelu ēinkʻ) | հրամայելու էիք (hramayelu ēikʻ) | հրամայելու էին (hramayelu ēin) | |
present perfect | հրամայել եմ (hramayel em) | հրամայել ես (hramayel es) | հրամայել է (hramayel ē) | հրամայել ենք (hramayel enkʻ) | հրամայել եք (hramayel ekʻ) | հրամայել են (hramayel en) | |
pluperfect | հրամայել էի (hramayel ēi) | հրամայել էիր (hramayel ēir) | հրամայել էր (hramayel ēr) | հրամայել էինք (hramayel ēinkʻ) | հրամայել էիք (hramayel ēikʻ) | հրամայել էին (hramayel ēin) | |
aorist (past perfective) | հրամայեցի, հրամայի* (hramayecʻi, hramayi*) | հրամայեցիր, հրամայիր* (hramayecʻir, hramayir*) | հրամայեց (hramayecʻ) | հրամայեցինք, հրամայինք* (hramayecʻinkʻ, hramayinkʻ*) | հրամայեցիք, հրամայիք* (hramayecʻikʻ, hramayikʻ*) | հրամայեցին, հրամային* (hramayecʻin, hramayin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հրամայեմ (hramayem) | հրամայես (hramayes) | հրամայի (hramayi) | հրամայենք (hramayenkʻ) | հրամայեք (hramayekʻ) | հրամայեն (hramayen) | |
past | հրամայեի (hramayei) | հրամայեիր (hramayeir) | հրամայեր (hramayer) | հրամայեինք (hramayeinkʻ) | հրամայեիք (hramayeikʻ) | հրամայեին (hramayein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կհրամայեմ (khramayem) | կհրամայես (khramayes) | կհրամայի (khramayi) | կհրամայենք (khramayenkʻ) | կհրամայեք (khramayekʻ) | կհրամայեն (khramayen) | |
past | կհրամայեի (khramayei) | կհրամայեիր (khramayeir) | կհրամայեր (khramayer) | կհրամայեինք (khramayeinkʻ) | կհրամայեիք (khramayeikʻ) | կհրամայեին (khramayein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | հրամայի՛ր, հրամայի՛* (hramayír, hramayí*) | — | — | հրամայե՛ք, հրամայեցե՛ք** (hramayékʻ, hramayecʻékʻ**) |
*colloquial **dated
infinitive | չհրամայել (čʻhramayel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չհրամայած (čʻhramayac) | ||||||
subject participle | չհրամայող (čʻhramayoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ հրամայում (čʻem hramayum) | չես հրամայում (čʻes hramayum) | չի հրամայում (čʻi hramayum) | չենք հրամայում (čʻenkʻ hramayum) | չեք հրամայում (čʻekʻ hramayum) | չեն հրամայում (čʻen hramayum) | |
past imperfective | չէի հրամայում (čʻēi hramayum) | չէիր հրամայում (čʻēir hramayum) | չէր հրամայում (čʻēr hramayum) | չէինք հրամայում (čʻēinkʻ hramayum) | չէիք հրամայում (čʻēikʻ hramayum) | չէին հրամայում (čʻēin hramayum) | |
future | չեմ հրամայելու (čʻem hramayelu) | չես հրամայելու (čʻes hramayelu) | չի հրամայելու (čʻi hramayelu) | չենք հրամայելու (čʻenkʻ hramayelu) | չեք հրամայելու (čʻekʻ hramayelu) | չեն հրամայելու (čʻen hramayelu) | |
past future | չէի հրամայելու (čʻēi hramayelu) | չէիր հրամայելու (čʻēir hramayelu) | չէր հրամայելու (čʻēr hramayelu) | չէինք հրամայելու (čʻēinkʻ hramayelu) | չէիք հրամայելու (čʻēikʻ hramayelu) | չէին հրամայելու (čʻēin hramayelu) | |
present perfect | չեմ հրամայել (čʻem hramayel) | չես հրամայել (čʻes hramayel) | չի հրամայել (čʻi hramayel) | չենք հրամայել (čʻenkʻ hramayel) | չեք հրամայել (čʻekʻ hramayel) | չեն հրամայել (čʻen hramayel) | |
pluperfect | չէի հրամայել (čʻēi hramayel) | չէիր հրամայել (čʻēir hramayel) | չէր հրամայել (čʻēr hramayel) | չէինք հրամայել (čʻēinkʻ hramayel) | չէիք հրամայել (čʻēikʻ hramayel) | չէին հրամայել (čʻēin hramayel) | |
aorist (past perfective) | չհրամայեցի, չհրամայի* (čʻhramayecʻi, čʻhramayi*) | չհրամայեցիր, չհրամայիր* (čʻhramayecʻir, čʻhramayir*) | չհրամայեց (čʻhramayecʻ) | չհրամայեցինք, չհրամայինք* (čʻhramayecʻinkʻ, čʻhramayinkʻ*) | չհրամայեցիք, չհրամայիք* (čʻhramayecʻikʻ, čʻhramayikʻ*) | չհրամայեցին, չհրամային* (čʻhramayecʻin, čʻhramayin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չհրամայեմ (čʻhramayem) | չհրամայես (čʻhramayes) | չհրամայի (čʻhramayi) | չհրամայենք (čʻhramayenkʻ) | չհրամայեք (čʻhramayekʻ) | չհրամայեն (čʻhramayen) | |
past | չհրամայեի (čʻhramayei) | չհրամայեիր (čʻhramayeir) | չհրամայեր (čʻhramayer) | չհրամայեինք (čʻhramayeinkʻ) | չհրամայեիք (čʻhramayeikʻ) | չհրամայեին (čʻhramayein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ հրամայի (čʻem hramayi) | չես հրամայի (čʻes hramayi) | չի հրամայի (čʻi hramayi) | չենք հրամայի (čʻenkʻ hramayi) | չեք հրամայի (čʻekʻ hramayi) | չեն հրամայի (čʻen hramayi) | |
past | չէի հրամայի (čʻēi hramayi) | չէիր հրամայի (čʻēir hramayi) | չէր հրամայի (čʻēr hramayi) | չէինք հրամայի (čʻēinkʻ hramayi) | չէիք հրամայի (čʻēikʻ hramayi) | չէին հրամայի (čʻēin hramayi) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ հրամայիր, մի՛ հրամայի* (mí hramayir, mí hramayi*) | — | — | մի՛ հրամայեք, մի՛ հրամայեցեք** (mí hramayekʻ, mí hramayecʻekʻ**) |
*colloquial **dated
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | հրամայել (hramayel) | |||
dative | հրամայելու (hramayelu) | |||
ablative | հրամայելուց (hramayelucʻ) | |||
instrumental | հրամայելով (hramayelov) | |||
locative | հրամայելում (hramayelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | հրամայելը/հրամայելն (hramayelə/hramayeln) | |||
dative | հրամայելուն (hramayelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | հրամայելս (hramayels) | |||
dative | հրամայելուս (hramayelus) | |||
ablative | հրամայելուցս (hramayelucʻs) | |||
instrumental | հրամայելովս (hramayelovs) | |||
locative | հրամայելումս (hramayelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | հրամայելդ (hramayeld) | |||
dative | հրամայելուդ (hramayelud) | |||
ablative | հրամայելուցդ (hramayelucʻd) | |||
instrumental | հրամայելովդ (hramayelovd) | |||
locative | հրամայելումդ (hramayelumd) |
հրամայել • (hramayel)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | հրամայել (hramayel) |
genitive | հրամայելոյ (hramayeloy) |
dative | հրամայելոյ (hramayeloy) |
accusative | հրամայել (hramayel) |
ablative | հրամայելոյ (hramayeloy) |
instrumental | հրամայելով (hramayelov) |
locative | հրամայել (hramayel) |