հրաման

Hello, you have come here looking for the meaning of the word հրաման. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word հրաման, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say հրաման in singular and plural. Everything you need to know about the word հրաման you have here. The definition of the word հրաման will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofհրաման, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian հրաման (hraman). Doublet of ֆարման (farman).

Pronunciation

Noun

հրաման (hraman)

  1. order, command
    հրաման տալhraman talto give a command

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հրաման (hraman) հրամաններ (hramanner)
dative հրամանի (hramani) հրամանների (hramanneri)
ablative հրամանից (hramanicʻ) հրամաններից (hramannericʻ)
instrumental հրամանով (hramanov) հրամաններով (hramannerov)
locative հրամանում (hramanum) հրամաններում (hramannerum)
definite forms
nominative հրամանը/հրամանն (hramanə/hramann) հրամանները/հրամաններն (hramannerə/hramannern)
dative հրամանին (hramanin) հրամաններին (hramannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հրամանս (hramans) հրամաններս (hramanners)
dative հրամանիս (hramanis) հրամաններիս (hramanneris)
ablative հրամանիցս (hramanicʻs) հրամաններիցս (hramannericʻs)
instrumental հրամանովս (hramanovs) հրամաններովս (hramannerovs)
locative հրամանումս (hramanums) հրամաններումս (hramannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հրամանդ (hramand) հրամաններդ (hramannerd)
dative հրամանիդ (hramanid) հրամաններիդ (hramannerid)
ablative հրամանիցդ (hramanicʻd) հրամաններիցդ (hramannericʻd)
instrumental հրամանովդ (hramanovd) հրամաններովդ (hramannerovd)
locative հրամանումդ (hramanumd) հրամաններումդ (hramannerumd)

Old Armenian

Etymology

From Middle Iranian. Compare Middle Persian (plmʾn' /⁠framān⁠/, order, command), Persian فرمان (farmân); see it for more.

Noun

հրաման (hraman)

  1. command, order, injunction, ordination, behest; permission, authorization, license, leave; decree, edict
    հակառակ հրամանhakaṙak hramancounterorder
    հրամանքhramankʻdestiny, fate, lot, fatality; doom
    հրաման հաւատոցhraman hawatocʻdoctrine of faith
    հրաման պատասխանւոյhraman patasxanwoyoracle
    անդարձ հրամանandarj hramanirrevocable order
    հրաման հանել, դնել, տալhraman hanel, dnel, talto command, to order, to dispose; to appoint, to decree; to give leave, to permit
    հրաման առնուլ, հրաման պատուիրանի առնուլhraman aṙnul, hraman patuirani aṙnulto obtain leave; to receive orders or directions
    հրաման տալ վասն տանն իւրոյhraman tal vasn tann iwroyto make one's will
    ես եդի զհրամանս զայս, յինէն ել հրամանս այսes edi zhramans zays, yinēn el hramans aysI have signed this decree
    • 7th century, Sebēos, Patmutʻiwnʻ Chapter 28:
      Եւ էր հրամանատար զաւրուն նորա պարսիկ ոմն իշխան՝ անուն Դատոյեան, հրամանաւ արքունի։
      Ew ēr hramanatar zawrun nora parsik omn išxan, anun Datoyean, hramanaw arkʻuni.
      • 1999 translation by Robert W. Thomson
        The commander of their force was a certain Persian prince named Datoyean, by royal command.

Declension

Derived terms

Descendants

  • Armenian: հրաման (hraman)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրաման”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրաման”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հրաման”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press