Learned borrowing from Old Armenian հրամանատար (hramanatar).
հրամանատար • (hramanatar)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հրամանատար (hramanatar) | հրամանատարներ (hramanatarner) | ||
| dative | հրամանատարի (hramanatari) | հրամանատարների (hramanatarneri) | ||
| ablative | հրամանատարից (hramanataricʻ) | հրամանատարներից (hramanatarnericʻ) | ||
| instrumental | հրամանատարով (hramanatarov) | հրամանատարներով (hramanatarnerov) | ||
| locative | — | — | ||
| definite forms | ||||
| nominative | հրամանատարը/հրամանատարն (hramanatarə/hramanatarn) | հրամանատարները/հրամանատարներն (hramanatarnerə/hramanatarnern) | ||
| dative | հրամանատարին (hramanatarin) | հրամանատարներին (hramanatarnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հրամանատարս (hramanatars) | հրամանատարներս (hramanatarners) | ||
| dative | հրամանատարիս (hramanataris) | հրամանատարներիս (hramanatarneris) | ||
| ablative | հրամանատարիցս (hramanataricʻs) | հրամանատարներիցս (hramanatarnericʻs) | ||
| instrumental | հրամանատարովս (hramanatarovs) | հրամանատարներովս (hramanatarnerovs) | ||
| locative | — | — | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հրամանատարդ (hramanatard) | հրամանատարներդ (hramanatarnerd) | ||
| dative | հրամանատարիդ (hramanatarid) | հրամանատարներիդ (hramanatarnerid) | ||
| ablative | հրամանատարիցդ (hramanataricʻd) | հրամանատարներիցդ (hramanatarnericʻd) | ||
| instrumental | հրամանատարովդ (hramanatarovd) | հրամանատարներովդ (hramanatarnerovd) | ||
| locative | — | — | ||
An Iranian borrowing: compare Old Persian (framātar, “master, lord”), Middle Persian (plmʾtʾl /framādār/, “commander, ruler, chief”). For the constituents see Old Armenian հրամայեմ (hramayem), հրաման (hraman) and Persian ـدار (-dâr). The form հրամանատար (hramanatar) is either a folk-etymological reshaping of հրամատար (hramatar) as հրաման (hraman, “command”) + -ա- (-a-) + -տար (-tar, “to carry”) or is borrowed from a parallel Iranian form: compare Sogdian (frmʾndʾr /framāndār/, “governor, tutor”), Persian فرماندار (farmândâr, “governor”).
հրամանատար • (hramanatar)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հրամանատար (hramanatar) | հրամանատարք (hramanatarkʻ) |
| genitive | հրամանատարի (hramanatari) | հրամանատարաց (hramanataracʻ) |
| dative | հրամանատարի (hramanatari) | հրամանատարաց (hramanataracʻ) |
| accusative | հրամանատար (hramanatar) | հրամանատարս (hramanatars) |
| ablative | հրամանատարէ (hramanatarē) | հրամանատարաց (hramanataracʻ) |
| instrumental | հրամանատարաւ (hramanataraw) | հրամանատարաւք = հրամանատարօք (hramanatarawkʻ = hramanatarōkʻ) |
| locative | հրամանատարի (hramanatari) | հրամանատարս (hramanatars) |