Hello, you have come here looking for the meaning of the word
հրել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
հրել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
հրել in singular and plural. Everything you need to know about the word
հրել you have here. The definition of the word
հրել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
հրել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Armenian
Etymology
From Middle Armenian հրել (hrel), of unknown origin.
Pronunciation
Verb
հրել • (hrel)
- to push
Inflection
| infinitive
|
հրել (hrel)
|
imperfective converb
|
հրում (hrum)
|
| passive
|
հրվել (hrvel)
|
simultaneous converb
|
հրելիս (hrelis)
|
| causative
|
—
|
perfective converb
|
հրել (hrel)
|
| aorist stem
|
հր- (hr-)
|
future converb I
|
հրելու (hrelu)
|
| resultative participle
|
հրած (hrac)
|
future converb II
|
հրելիք (hrelikʻ)
|
| subject participle
|
հրող (hroġ)
|
connegative converb
|
հրի (hri)
|
| person
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| present
|
հրում եմ (hrum em)
|
հրում ես (hrum es)
|
հրում է (hrum ē)
|
հրում ենք (hrum enkʻ)
|
հրում եք (hrum ekʻ)
|
հրում են (hrum en)
|
| past imperfective
|
հրում էի (hrum ēi)
|
հրում էիր (hrum ēir)
|
հրում էր (hrum ēr)
|
հրում էինք (hrum ēinkʻ)
|
հրում էիք (hrum ēikʻ)
|
հրում էին (hrum ēin)
|
| future
|
հրելու եմ (hrelu em)
|
հրելու ես (hrelu es)
|
հրելու է (hrelu ē)
|
հրելու ենք (hrelu enkʻ)
|
հրելու եք (hrelu ekʻ)
|
հրելու են (hrelu en)
|
| past future
|
հրելու էի (hrelu ēi)
|
հրելու էիր (hrelu ēir)
|
հրելու էր (hrelu ēr)
|
հրելու էինք (hrelu ēinkʻ)
|
հրելու էիք (hrelu ēikʻ)
|
հրելու էին (hrelu ēin)
|
| present perfect
|
հրել եմ (hrel em)
|
հրել ես (hrel es)
|
հրել է (hrel ē)
|
հրել ենք (hrel enkʻ)
|
հրել եք (hrel ekʻ)
|
հրել են (hrel en)
|
| pluperfect
|
հրել էի (hrel ēi)
|
հրել էիր (hrel ēir)
|
հրել էր (hrel ēr)
|
հրել էինք (hrel ēinkʻ)
|
հրել էիք (hrel ēikʻ)
|
հրել էին (hrel ēin)
|
| aorist (past perfective)
|
հրեցի, հրի* (hrecʻi, hri*)
|
հրեցիր, հրիր* (hrecʻir, hrir*)
|
հրեց (hrecʻ)
|
հրեցինք, հրինք* (hrecʻinkʻ, hrinkʻ*)
|
հրեցիք, հրիք* (hrecʻikʻ, hrikʻ*)
|
հրեցին, հրին* (hrecʻin, hrin*)
|
| subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| present
|
հրեմ (hrem)
|
հրես (hres)
|
հրի (hri)
|
հրենք (hrenkʻ)
|
հրեք (hrekʻ)
|
հրեն (hren)
|
| past
|
հրեի (hrei)
|
հրեիր (hreir)
|
հրեր (hrer)
|
հրեինք (hreinkʻ)
|
հրեիք (hreikʻ)
|
հրեին (hrein)
|
| conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| future
|
կհրեմ (khrem)
|
կհրես (khres)
|
կհրի (khri)
|
կհրենք (khrenkʻ)
|
կհրեք (khrekʻ)
|
կհրեն (khren)
|
| past
|
կհրեի (khrei)
|
կհրեիր (khreir)
|
կհրեր (khrer)
|
կհրեինք (khreinkʻ)
|
կհրեիք (khreikʻ)
|
կհրեին (khrein)
|
| imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
|
—
|
հրի՛ր, հրի՛* (hrír, hrí*)
|
—
|
—
|
հրե՛ք, հրեցե՛ք** (hrékʻ, hrecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
| infinitive
|
չհրել (čʻhrel)
|
| resultative participle
|
չհրած (čʻhrac)
|
| subject participle
|
չհրող (čʻhroġ)
|
| person
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| present
|
չեմ հրում (čʻem hrum)
|
չես հրում (čʻes hrum)
|
չի հրում (čʻi hrum)
|
չենք հրում (čʻenkʻ hrum)
|
չեք հրում (čʻekʻ hrum)
|
չեն հրում (čʻen hrum)
|
| past imperfective
|
չէի հրում (čʻēi hrum)
|
չէիր հրում (čʻēir hrum)
|
չէր հրում (čʻēr hrum)
|
չէինք հրում (čʻēinkʻ hrum)
|
չէիք հրում (čʻēikʻ hrum)
|
չէին հրում (čʻēin hrum)
|
| future
|
չեմ հրելու (čʻem hrelu)
|
չես հրելու (čʻes hrelu)
|
չի հրելու (čʻi hrelu)
|
չենք հրելու (čʻenkʻ hrelu)
|
չեք հրելու (čʻekʻ hrelu)
|
չեն հրելու (čʻen hrelu)
|
| past future
|
չէի հրելու (čʻēi hrelu)
|
չէիր հրելու (čʻēir hrelu)
|
չէր հրելու (čʻēr hrelu)
|
չէինք հրելու (čʻēinkʻ hrelu)
|
չէիք հրելու (čʻēikʻ hrelu)
|
չէին հրելու (čʻēin hrelu)
|
| present perfect
|
չեմ հրել (čʻem hrel)
|
չես հրել (čʻes hrel)
|
չի հրել (čʻi hrel)
|
չենք հրել (čʻenkʻ hrel)
|
չեք հրել (čʻekʻ hrel)
|
չեն հրել (čʻen hrel)
|
| pluperfect
|
չէի հրել (čʻēi hrel)
|
չէիր հրել (čʻēir hrel)
|
չէր հրել (čʻēr hrel)
|
չէինք հրել (čʻēinkʻ hrel)
|
չէիք հրել (čʻēikʻ hrel)
|
չէին հրել (čʻēin hrel)
|
| aorist (past perfective)
|
չհրեցի, չհրի* (čʻhrecʻi, čʻhri*)
|
չհրեցիր, չհրիր* (čʻhrecʻir, čʻhrir*)
|
չհրեց (čʻhrecʻ)
|
չհրեցինք, չհրինք* (čʻhrecʻinkʻ, čʻhrinkʻ*)
|
չհրեցիք, չհրիք* (čʻhrecʻikʻ, čʻhrikʻ*)
|
չհրեցին, չհրին* (čʻhrecʻin, čʻhrin*)
|
| subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| present
|
չհրեմ (čʻhrem)
|
չհրես (čʻhres)
|
չհրի (čʻhri)
|
չհրենք (čʻhrenkʻ)
|
չհրեք (čʻhrekʻ)
|
չհրեն (čʻhren)
|
| past
|
չհրեի (čʻhrei)
|
չհրեիր (čʻhreir)
|
չհրեր (čʻhrer)
|
չհրեինք (čʻhreinkʻ)
|
չհրեիք (čʻhreikʻ)
|
չհրեին (čʻhrein)
|
| conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| future
|
չեմ հրի (čʻem hri)
|
չես հրի (čʻes hri)
|
չի հրի (čʻi hri)
|
չենք հրի (čʻenkʻ hri)
|
չեք հրի (čʻekʻ hri)
|
չեն հրի (čʻen hri)
|
| past
|
չէի հրի (čʻēi hri)
|
չէիր հրի (čʻēir hri)
|
չէր հրի (čʻēr hri)
|
չէինք հրի (čʻēinkʻ hri)
|
չէիք հրի (čʻēikʻ hri)
|
չէին հրի (čʻēin hri)
|
| imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
|
—
|
մի՛ հրիր, մի՛ հրի* (mí hrir, mí hri*)
|
—
|
—
|
մի՛ հրեք, մի՛ հրեցեք** (mí hrekʻ, mí hrecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
Synonyms
Further reading
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հրել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press