յառնեմ

Old Armenian

յառնեմ • (yaṙnem) (aorist indicative յարեայ)

to rise, to arise, to get up, to rise or stand up, to rise again
անդրէն յառնել ― andrēn yaṙnel ― to rise anew, to get up again

յարեաւ միւս եւս խնդիր ― yareaw miws ews xndir ― another question arose

արի՛ ― arí ― arise!

օ՛ն արիք ― ṓn arikʻ ― get up!

արի՛ք ընդառաջ նրան ― aríkʻ əndaṙaǰ nran ― go to meet him

յարեաւ յաթոռոյն ― yareaw yatʻoṙoyn ― he rose from his seat, he got up from his chair

յառնել ի վերայ, յառնել ընդդէմ, յառնել ոսոխ հակառակ ուրուք ― yaṙnel i veray, yaṙnel ənddēm, yaṙnel osox hakaṙak urukʻ ― to rise against, to rebel or stand up against, to revolt, to mutiny
to awake, to be roused, to wake out of sleep
to resuscitate, to come to life again, to live again
յառնել ի մեռելոց ― yaṙnel i meṙelocʻ ― to rise from the dead

active

person		singular			plural
infinitive		յառնել (yaṙnel)		participle	յարուցեալ (yarucʻeal)
causative		յարուցանեմ (yarucʻanem)		aorist stem	յարե- (yare-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յառնեմ (yaṙnem)	յառնես (yaṙnes)	յառնէ (yaṙnē)	յառնեմք (yaṙnemkʻ)	յառնէք (yaṙnēkʻ)	յառնեն (yaṙnen)
	imperfect	յառնէի, յառնեի* (yaṙnēi, yaṙnei*)	յառնէիր, յառնեիր* (yaṙnēir, yaṙneir*)	յառնէր (yaṙnēr)	յառնէաք, յառնեաք* (yaṙnēakʻ, yaṙneakʻ*)	յառնէիք, յառնեիք* (yaṙnēikʻ, yaṙneikʻ*)	յառնէին, յառնեին* (yaṙnēin, yaṙnein*)
	aorist	—	—	—	—	—	—
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յառնիցեմ (yaṙnicʻem)	յառնիցես (yaṙnicʻes)	յառնիցէ (yaṙnicʻē)	յառնիցեմք (yaṙnicʻemkʻ)	յառնիցէք (yaṙnicʻēkʻ)	յառնիցեն (yaṙnicʻen)
	aorist	—	յարիցես (yaricʻes)	յարիցէ (yaricʻē)	յարիցուք (yaricʻukʻ)	յարիջիք (yariǰikʻ)	յարիցեն (yaricʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	արի՛ (arí)	—	—	արի՛ք (aríkʻ)	—
	cohortative	—	յարիջի՛ր (yariǰír)	—	—	յարիջի՛ք (yariǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յառներ (mí yaṙner)	—	—	մի՛ յառնէք (mí yaṙnēkʻ)	—
*rare the conjugation is irregular!

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		յառնել (yaṙnel)		participle	յարուցեալ (yarucʻeal)
causative		յարուցանեմ (yarucʻanem)		aorist stem	յար- (yar-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	—	—	—	—	—	—
	imperfect	—	—	—	—	—	—
	aorist	յարեայ (yareay)	յարեար (yarear)	յարեաւ (yareaw)	յարեաք (yareakʻ)	յարեայք (yareaykʻ)	յարեան (yarean)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	—	—	—	—	—	—
	aorist	յարեայց (yareaycʻ)	—	—	—	—	—
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	—	—	—	—	—
	cohortative	—	—	—	—	—	—
	prohibitive	—	—	—	—	—	—
the conjugation is irregular

Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “յառնել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յառնեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Petrosean, Matatʻeay (1879) “յառնեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Pokorny, Julius (1959) “326”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 1, Bern, München: Francke Verlag, page 326 of 326, 327