From Old Armenian նշանակեմ (nšanakem).
նշանակել • (nšanakel)
| infinitive | նշանակել (nšanakel) | imperfective converb | նշանակում (nšanakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | նշանակվել (nšanakvel) | simultaneous converb | նշանակելիս (nšanakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | նշանակել (nšanakel) | ||||
| aorist stem | նշանակ- (nšanak-) | future converb I | նշանակելու (nšanakelu) | ||||
| resultative participle | նշանակած (nšanakac) | future converb II | նշանակելիք (nšanakelikʻ) | ||||
| subject participle | նշանակող (nšanakoġ) | connegative converb | նշանակի (nšanaki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նշանակում եմ (nšanakum em) | նշանակում ես (nšanakum es) | նշանակում է (nšanakum ē) | նշանակում ենք (nšanakum enkʻ) | նշանակում եք (nšanakum ekʻ) | նշանակում են (nšanakum en) | |
| past imperfective | նշանակում էի (nšanakum ēi) | նշանակում էիր (nšanakum ēir) | նշանակում էր (nšanakum ēr) | նշանակում էինք (nšanakum ēinkʻ) | նշանակում էիք (nšanakum ēikʻ) | նշանակում էին (nšanakum ēin) | |
| future | նշանակելու եմ (nšanakelu em) | նշանակելու ես (nšanakelu es) | նշանակելու է (nšanakelu ē) | նշանակելու ենք (nšanakelu enkʻ) | նշանակելու եք (nšanakelu ekʻ) | նշանակելու են (nšanakelu en) | |
| past future | նշանակելու էի (nšanakelu ēi) | նշանակելու էիր (nšanakelu ēir) | նշանակելու էր (nšanakelu ēr) | նշանակելու էինք (nšanakelu ēinkʻ) | նշանակելու էիք (nšanakelu ēikʻ) | նշանակելու էին (nšanakelu ēin) | |
| present perfect | նշանակել եմ (nšanakel em) | նշանակել ես (nšanakel es) | նշանակել է (nšanakel ē) | նշանակել ենք (nšanakel enkʻ) | նշանակել եք (nšanakel ekʻ) | նշանակել են (nšanakel en) | |
| pluperfect | նշանակել էի (nšanakel ēi) | նշանակել էիր (nšanakel ēir) | նշանակել էր (nšanakel ēr) | նշանակել էինք (nšanakel ēinkʻ) | նշանակել էիք (nšanakel ēikʻ) | նշանակել էին (nšanakel ēin) | |
| aorist (past perfective) | նշանակեցի, նշանակի* (nšanakecʻi, nšanaki*) | նշանակեցիր, նշանակիր* (nšanakecʻir, nšanakir*) | նշանակեց (nšanakecʻ) | նշանակեցինք, նշանակինք* (nšanakecʻinkʻ, nšanakinkʻ*) | նշանակեցիք, նշանակիք* (nšanakecʻikʻ, nšanakikʻ*) | նշանակեցին, նշանակին* (nšanakecʻin, nšanakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նշանակեմ (nšanakem) | նշանակես (nšanakes) | նշանակի (nšanaki) | նշանակենք (nšanakenkʻ) | նշանակեք (nšanakekʻ) | նշանակեն (nšanaken) | |
| past | նշանակեի (nšanakei) | նշանակեիր (nšanakeir) | նշանակեր (nšanaker) | նշանակեինք (nšanakeinkʻ) | նշանակեիք (nšanakeikʻ) | նշանակեին (nšanakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կնշանակեմ (knšanakem) | կնշանակես (knšanakes) | կնշանակի (knšanaki) | կնշանակենք (knšanakenkʻ) | կնշանակեք (knšanakekʻ) | կնշանակեն (knšanaken) | |
| past | կնշանակեի (knšanakei) | կնշանակեիր (knšanakeir) | կնշանակեր (knšanaker) | կնշանակեինք (knšanakeinkʻ) | կնշանակեիք (knšanakeikʻ) | կնշանակեին (knšanakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | նշանակի՛ր, նշանակի՛* (nšanakír, nšanakí*) | — | — | նշանակե՛ք, նշանակեցե՛ք** (nšanakékʻ, nšanakecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
| infinitive | չնշանակել (čʻnšanakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չնշանակած (čʻnšanakac) | ||||||
| subject participle | չնշանակող (čʻnšanakoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ նշանակում (čʻem nšanakum) | չես նշանակում (čʻes nšanakum) | չի նշանակում (čʻi nšanakum) | չենք նշանակում (čʻenkʻ nšanakum) | չեք նշանակում (čʻekʻ nšanakum) | չեն նշանակում (čʻen nšanakum) | |
| past imperfective | չէի նշանակում (čʻēi nšanakum) | չէիր նշանակում (čʻēir nšanakum) | չէր նշանակում (čʻēr nšanakum) | չէինք նշանակում (čʻēinkʻ nšanakum) | չէիք նշանակում (čʻēikʻ nšanakum) | չէին նշանակում (čʻēin nšanakum) | |
| future | չեմ նշանակելու (čʻem nšanakelu) | չես նշանակելու (čʻes nšanakelu) | չի նշանակելու (čʻi nšanakelu) | չենք նշանակելու (čʻenkʻ nšanakelu) | չեք նշանակելու (čʻekʻ nšanakelu) | չեն նշանակելու (čʻen nšanakelu) | |
| past future | չէի նշանակելու (čʻēi nšanakelu) | չէիր նշանակելու (čʻēir nšanakelu) | չէր նշանակելու (čʻēr nšanakelu) | չէինք նշանակելու (čʻēinkʻ nšanakelu) | չէիք նշանակելու (čʻēikʻ nšanakelu) | չէին նշանակելու (čʻēin nšanakelu) | |
| present perfect | չեմ նշանակել (čʻem nšanakel) | չես նշանակել (čʻes nšanakel) | չի նշանակել (čʻi nšanakel) | չենք նշանակել (čʻenkʻ nšanakel) | չեք նշանակել (čʻekʻ nšanakel) | չեն նշանակել (čʻen nšanakel) | |
| pluperfect | չէի նշանակել (čʻēi nšanakel) | չէիր նշանակել (čʻēir nšanakel) | չէր նշանակել (čʻēr nšanakel) | չէինք նշանակել (čʻēinkʻ nšanakel) | չէիք նշանակել (čʻēikʻ nšanakel) | չէին նշանակել (čʻēin nšanakel) | |
| aorist (past perfective) | չնշանակեցի, չնշանակի* (čʻnšanakecʻi, čʻnšanaki*) | չնշանակեցիր, չնշանակիր* (čʻnšanakecʻir, čʻnšanakir*) | չնշանակեց (čʻnšanakecʻ) | չնշանակեցինք, չնշանակինք* (čʻnšanakecʻinkʻ, čʻnšanakinkʻ*) | չնշանակեցիք, չնշանակիք* (čʻnšanakecʻikʻ, čʻnšanakikʻ*) | չնշանակեցին, չնշանակին* (čʻnšanakecʻin, čʻnšanakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չնշանակեմ (čʻnšanakem) | չնշանակես (čʻnšanakes) | չնշանակի (čʻnšanaki) | չնշանակենք (čʻnšanakenkʻ) | չնշանակեք (čʻnšanakekʻ) | չնշանակեն (čʻnšanaken) | |
| past | չնշանակեի (čʻnšanakei) | չնշանակեիր (čʻnšanakeir) | չնշանակեր (čʻnšanaker) | չնշանակեինք (čʻnšanakeinkʻ) | չնշանակեիք (čʻnšanakeikʻ) | չնշանակեին (čʻnšanakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ նշանակի (čʻem nšanaki) | չես նշանակի (čʻes nšanaki) | չի նշանակի (čʻi nšanaki) | չենք նշանակի (čʻenkʻ nšanaki) | չեք նշանակի (čʻekʻ nšanaki) | չեն նշանակի (čʻen nšanaki) | |
| past | չէի նշանակի (čʻēi nšanaki) | չէիր նշանակի (čʻēir nšanaki) | չէր նշանակի (čʻēr nšanaki) | չէինք նշանակի (čʻēinkʻ nšanaki) | չէիք նշանակի (čʻēikʻ nšanaki) | չէին նշանակի (čʻēin nšanaki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ նշանակիր, մի՛ նշանակի* (mí nšanakir, mí nšanaki*) | — | — | մի՛ նշանակեք, մի՛ նշանակեցեք** (mí nšanakekʻ, mí nšanakecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
| declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular (singulare tantum) | ||||||||
| nominative | նշանակել (nšanakel) | |||||||
| dative | նշանակելու (nšanakelu) | |||||||
| ablative | նշանակելուց (nšanakelucʻ) | |||||||
| instrumental | նշանակելով (nšanakelov) | |||||||
| locative | նշանակելում (nšanakelum) | |||||||
| definite forms | ||||||||
| nominative | նշանակելը/նշանակելն (nšanakelə/nšanakeln) | |||||||
| dative | նշանակելուն (nšanakelun) | |||||||
| 1st person possessive forms (my) | ||||||||
| nominative | նշանակելս (nšanakels) | |||||||
| dative | նշանակելուս (nšanakelus) | |||||||
| ablative | նշանակելուցս (nšanakelucʻs) | |||||||
| instrumental | նշանակելովս (nšanakelovs) | |||||||
| locative | նշանակելումս (nšanakelums) | |||||||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||||||
| nominative | նշանակելդ (nšanakeld) | |||||||
| dative | նշանակելուդ (nšanakelud) | |||||||
| ablative | նշանակելուցդ (nšanakelucʻd) | |||||||
| instrumental | նշանակելովդ (nšanakelovd) | |||||||
| locative | նշանակելումդ (nšanakelumd) | |||||||
նշանակել • (nšanakel)
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | նշանակել (nšanakel) |
| genitive | նշանակելոյ (nšanakeloy) |
| dative | նշանակելոյ (nšanakeloy) |
| accusative | նշանակել (nšanakel) |
| ablative | նշանակելոյ (nšanakeloy) |
| instrumental | նշանակելով (nšanakelov) |
| locative | նշանակել (nšanakel) |