From նշանակ (nšanak).
նշանակեմ • (nšanakem)
| infinitive | նշանակել (nšanakel) | participle | նշանակեցեալ, նշանակեալ (nšanakecʻeal, nšanakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նշանակեց- (nšanakecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանակեմ (nšanakem) | նշանակես (nšanakes) | նշանակէ (nšanakē) | նշանակեմք (nšanakemkʻ) | նշանակէք (nšanakēkʻ) | նշանակեն (nšanaken) | |
| imperfect | նշանակէի, նշանակեի* (nšanakēi, nšanakei*) | նշանակէիր, նշանակեիր* (nšanakēir, nšanakeir*) | նշանակէր (nšanakēr) | նշանակէաք, նշանակեաք* (nšanakēakʻ, nšanakeakʻ*) | նշանակէիք, նշանակեիք* (nšanakēikʻ, nšanakeikʻ*) | նշանակէին, նշանակեին* (nšanakēin, nšanakein*) | |
| aorist | նշանակեցի (nšanakecʻi) | նշանակեցեր (nšanakecʻer) | նշանակեաց (nšanakeacʻ) | նշանակեցաք (nšanakecʻakʻ) | նշանակեցէք, նշանակեցիք (nšanakecʻēkʻ, nšanakecʻikʻ) | նշանակեցին (nšanakecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանակիցեմ (nšanakicʻem) | նշանակիցես (nšanakicʻes) | նշանակիցէ (nšanakicʻē) | նշանակիցեմք (nšanakicʻemkʻ) | նշանակիցէք (nšanakicʻēkʻ) | նշանակիցեն (nšanakicʻen) | |
| aorist | նշանակեցից (nšanakecʻicʻ) | նշանակեսցես (nšanakescʻes) | նշանակեսցէ (nšanakescʻē) | նշանակեսցուք (nšanakescʻukʻ) | նշանակեսջիք (nšanakesǰikʻ) | նշանակեսցեն (nšanakescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նշանակեա՛ (nšanakeá) | — | — | նշանակեցէ՛ք (nšanakecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | նշանակեսջի՛ր (nšanakesǰír) | — | — | նշանակեսջի՛ք (nšanakesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նշանակեր (mí nšanaker) | — | — | մի՛ նշանակէք (mí nšanakēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | նշանակել, նշանակիլ* (nšanakel, nšanakil*) | participle | նշանակեցեալ, նշանակեալ (nšanakecʻeal, nšanakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նշանակեց- (nšanakecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանակիմ (nšanakim) | նշանակիս (nšanakis) | նշանակի (nšanaki) | նշանակիմք (nšanakimkʻ) | նշանակիք (nšanakikʻ) | նշանակին (nšanakin) | |
| imperfect | նշանակէի (nšanakēi) | նշանակէիր (nšanakēir) | նշանակէր, նշանակիւր (nšanakēr, nšanakiwr) | նշանակէաք (nšanakēakʻ) | նշանակէիք (nšanakēikʻ) | նշանակէին (nšanakēin) | |
| aorist | նշանակեցայ (nšanakecʻay) | նշանակեցար (nšanakecʻar) | նշանակեցաւ (nšanakecʻaw) | նշանակեցաք (nšanakecʻakʻ) | նշանակեցայք (nšanakecʻaykʻ) | նշանակեցան (nšanakecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանակիցիմ (nšanakicʻim) | նշանակիցիս (nšanakicʻis) | նշանակիցի (nšanakicʻi) | նշանակիցիմք (nšanakicʻimkʻ) | նշանակիցիք (nšanakicʻikʻ) | նշանակիցին (nšanakicʻin) | |
| aorist | նշանակեցայց (nšanakecʻaycʻ) | նշանակեսցիս (nšanakescʻis) | նշանակեսցի (nšanakescʻi) | նշանակեսցուք (nšanakescʻukʻ) | նշանակեսջիք (nšanakesǰikʻ) | նշանակեսցին (nšanakescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նշանակեա՛ց (nšanakeácʻ) | — | — | նշանակեցարո՛ւք (nšanakecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | նշանակեսջի՛ր (nšanakesǰír) | — | — | նշանակեսջի՛ք (nšanakesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նշանակիր (mí nšanakir) | — | — | մի՛ նշանակիք (mí nšanakikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||