From ուս- (us-), from Proto-Indo-European *h₁uk-, zero-grade of *h₁ewk- (“to learn, get accustomed to”), + -ան- (-an-). Cognate with Sanskrit उच्यति (ucyati, “to take pleasure in; to be accustomed”), Proto-Slavic *učiti, Lithuanian jùnkti (“to learn”).
ուսանիմ • (usanim)
| infinitive | ուսանել, ուսանիլ* (usanel, usanil*) | participle | ուսեալ (useal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ուսուցանեմ (usucʻanem) | aorist stem | ուս- (us-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսանիմ (usanim) | ուսանիս (usanis) | ուսանի (usani) | ուսանիմք (usanimkʻ) | ուսանիք (usanikʻ) | ուսանին (usanin) | |
| imperfect | ուսանէի (usanēi) | ուսանէիր (usanēir) | ուսանէր, ուսանիւր (usanēr, usaniwr) | ուսանէաք (usanēakʻ) | ուսանէիք (usanēikʻ) | ուսանէին (usanēin) | |
| aorist | ուսայ (usay) | ուսար (usar) | ուսաւ (usaw) | ուսաք (usakʻ) | ուսայք (usaykʻ) | ուսան (usan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսանիցիմ (usanicʻim) | ուսանիցիս (usanicʻis) | ուսանիցի (usanicʻi) | ուսանիցիմք (usanicʻimkʻ) | ուսանիցիք (usanicʻikʻ) | ուսանիցին (usanicʻin) | |
| aorist | ուսայց (usaycʻ) | ուսցիս (uscʻis) | ուսցի (uscʻi) | ուսցուք (uscʻukʻ) | ուսջիք (usǰikʻ) | ուսցին (uscʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ուսի՛ր (usír) | — | — | ուսարո՛ւք (usarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ուսջի՛ր (usǰír) | — | — | ուսջի՛ք (usǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ուսանիր (mí usanir) | — | — | մի՛ ուսանիք (mí usanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||