From պէտ (pēt) + -ան- (-an-).
պիտանամ • (pitanam) (aorist indicative պիտացայ)
infinitive | պիտանալ (pitanal) | participle | պիտացեալ (pitacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | պիտաց- (pitacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | պիտանամ (pitanam) | պիտանաս (pitanas) | պիտանայ (pitanay) | պիտանամք (pitanamkʻ) | պիտանայք (pitanaykʻ) | պիտանան (pitanan) | |
imperfect | պիտանայի (pitanayi) | պիտանայիր (pitanayir) | պիտանայր (pitanayr) | պիտանայաք (pitanayakʻ) | պիտանայիք (pitanayikʻ) | պիտանային (pitanayin) | |
aorist | պիտացայ (pitacʻay) | պիտացար (pitacʻar) | պիտացաւ (pitacʻaw) | պիտացաք (pitacʻakʻ) | պիտացայք (pitacʻaykʻ) | պիտացան (pitacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | պիտանայցիմ (pitanaycʻim) | պիտանայցիս (pitanaycʻis) | պիտանայցի (pitanaycʻi) | պիտանայցիմք (pitanaycʻimkʻ) | պիտանայցիք (pitanaycʻikʻ) | պիտանայցին (pitanaycʻin) | |
aorist | պիտացայց (pitacʻaycʻ) | պիտասցիս (pitascʻis) | պիտասցի (pitascʻi) | պիտասցուք (pitascʻukʻ) | պիտասջիք (pitasǰikʻ) | պիտասցին (pitascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | պիտացի՛ր (pitacʻír) | — | — | պիտացարո՛ւք (pitacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | պիտասջի՛ր (pitasǰír) | — | — | պիտասջի՛ք (pitasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ պիտանար (mí pitanar) | — | — | մի՛ պիտանայք (mí pitanaykʻ) | — |