սեյլան

Hello, you have come here looking for the meaning of the word սեյլան. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word սեյլան, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say սեյլան in singular and plural. Everything you need to know about the word սեյլան you have here. The definition of the word սեյլան will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofսեյլան, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Armenian

Etymology

From Persian سیلان (saylân, the island of Ceylon), probably via Turkic: compare Ottoman Turkish سیلان تاشی (Seylan taşı, garnet, literally Ceylon stone). Doublet of Ցեյլոն (Cʻeylon).

Pronunciation

Noun

սեյլան (seylan) (dialectal)

  1. garnet
    Synonym: նռնաքար (nṙnakʻar)
    • 1662, Aṙakʻel Dawrižecʻi, Girkʻ patmutʻeancʻ 53:
      Սարդիոնն, որ է սէյլանն, արիւն որ երթայ յինքենէ․ ի քթէն կամ յայլ տեղեաց, որ երկաթի կամ քարի եարայ չլինի․ նա զսէյլանն ի հետն պահելն զարիւն կտրէ, եւ ի կրակ չի այրիր որպէս զեաղութն՝ որպէս որ ի կրակն մտանէ՝ նոյնպէս ելանէ, եւ ոչ գոյնն աւերի եւ ոչ ճիլան։ Նոյնպէս եւ դեղին սէյլանն, որ է թիլայ եւ պիճատի եւ տպազիօն ասեն։
      Sardionn, or ē sēylann, ariwn or ertʻay yinkʻenē; i kʻtʻēn kam yayl teġeacʻ, or erkatʻi kam kʻari earay čʻlini; na zsēylann i hetn paheln zariwn ktrē, ew i krak čʻi ayrir orpēs zeaġutʻn, orpēs or i krakn mtanē, noynpēs elanē, ew očʻ goynn aweri ew očʻ čilan. Noynpēs ew deġin sēylann, or ē tʻilay ew pičati ew tpaziōn asen.
    • ca. 1680–1684, Baṙ girg taliani page 53:[1]
      սէլեան․ կրանաթօ
      sēlean; kranatʻō
      սէլեան (sēlean) = granato
    • 1712 – 1718, Sarhad, son of Šahveli, Account Book :[2]
      որ Զ դանայ ալմազ մատանի առի, ոսկէ եւ սէլանօվ
      or Z danay almaz matani aṙi, oskē ew sēlanōv

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative սեյլան (seylan) սեյլաններ (seylanner)
dative սեյլանի (seylani) սեյլանների (seylanneri)
ablative սեյլանից (seylanicʻ) սեյլաններից (seylannericʻ)
instrumental սեյլանով (seylanov) սեյլաններով (seylannerov)
locative սեյլանում (seylanum) սեյլաններում (seylannerum)
definite forms
nominative սեյլանը/սեյլանն (seylanə/seylann) սեյլանները/սեյլաններն (seylannerə/seylannern)
dative սեյլանին (seylanin) սեյլաններին (seylannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative սեյլանս (seylans) սեյլաններս (seylanners)
dative սեյլանիս (seylanis) սեյլաններիս (seylanneris)
ablative սեյլանիցս (seylanicʻs) սեյլաններիցս (seylannericʻs)
instrumental սեյլանովս (seylanovs) սեյլաններովս (seylannerovs)
locative սեյլանումս (seylanums) սեյլաններումս (seylannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative սեյլանդ (seyland) սեյլաններդ (seylannerd)
dative սեյլանիդ (seylanid) սեյլաններիդ (seylannerid)
ablative սեյլանիցդ (seylanicʻd) սեյլաններիցդ (seylannericʻd)
instrumental սեյլանովդ (seylanovd) սեյլաններովդ (seylannerovd)
locative սեյլանումդ (seylanumd) սեյլաններումդ (seylannerumd)

Alternative forms

References

  1. ^ Orengo, Alessandro (2019) “Il ԲԱՌ ԳԻՐԳ ՏԱԼԻԱՆԻ Un dizionario armeno-italiano del XVII secolo”, in U. Bläsing, J. Dum-Tragut, T.M. van Lint, editors, Armenian, Hittite, and Indo-European Studies: A Commemoration Volume for Jos J.S. Weitenberg (Hebrew University Armenian Studies; 15), Leuven: Peeters, pages 241–242
  2. ^ Šahvelu ordi Sarhad (1994) Xačʻikyan Š. L., Pʻapʻazyan H. D., editors, Šahvelu ordi Sarhadi hašvetumarə [The Account Book of Sarhad, son of Šahveli] (Tntesakan patmutʻyan vaveragrer; 2)‎ (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 81

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “սէյլան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 208a
  • Riggs, Elias (1847) “սէլեան”, in A Vocabulary of Words Used in Modern Armenian But Not Found in the Ancient Armenian Lexicons, Smyrna: W. Griffitt, page 127
  • Šahvelu ordi Sarhad (1994) Xačʻikyan Š. L., Pʻapʻazyan H. D., editors, Šahvelu ordi Sarhadi hašvetumarə [The Account Book of Sarhad, son of Šahveli] (Tntesakan patmutʻyan vaveragrer; 2)‎ (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 180
  • Sargsyan, Artem et al., editors (2008), “սելյան”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume V, Yerevan: Hayastan, page 206b
  • Sargsyan, Artem et al., editors (2008), “սեյլան”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume V, Yerevan: Hayastan, page 299b