From Proto-Indo-European *stnéh₂ti. Equivalent to *ստա- (*sta-) + -ան- (-an-)
ստանամ • (stanam) (aorist indicative ստացայ)
| infinitive | ստանալ (stanal) | participle | ստացեալ (stacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ստացուցանեմ (stacʻucʻanem) | aorist stem | ստաց- (stacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ստանամ (stanam) | ստանաս (stanas) | ստանայ (stanay) | ստանամք (stanamkʻ) | ստանայք (stanaykʻ) | ստանան (stanan) | |
| imperfect | ստանայի (stanayi) | ստանայիր (stanayir) | ստանայր (stanayr) | ստանայաք (stanayakʻ) | ստանայիք (stanayikʻ) | ստանային (stanayin) | |
| aorist | ստացայ (stacʻay) | ստացար (stacʻar) | ստացաւ (stacʻaw) | ստացաք (stacʻakʻ) | ստացայք (stacʻaykʻ) | ստացան (stacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ստանայցիմ (stanaycʻim) | ստանայցիս (stanaycʻis) | ստանայցի (stanaycʻi) | ստանայցիմք (stanaycʻimkʻ) | ստանայցիք (stanaycʻikʻ) | ստանայցին (stanaycʻin) | |
| aorist | ստացայց (stacʻaycʻ) | ստասցիս (stascʻis) | ստասցի (stascʻi) | ստասցուք (stascʻukʻ) | ստասջիք (stasǰikʻ) | ստասցին (stascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ստացի՛ր (stacʻír) | — | — | ստացարո՛ւք (stacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ստասջի՛ր (stasǰír) | — | — | ստասջի՛ք (stasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ստանար (mí stanar) | — | — | մի՛ ստանայք (mí stanaykʻ) | — | |