A modern learned creation from Italian tordo + -իկ (-ik). Probably coined by the Mekhitarists of Venice. The earliest attestation is from 1750, in a translation of Antoine Goudin's Philosophia made by Vrtʻanēs Askēreancʻ.
Based on a passage in Philo,[1] some have misunderstood տորդիկ (tordik) as an Old Armenian word, but տորդիկ-ք (tordik-kʻ) was added there as a gloss by the modern editor.
տորդիկ • (tordik) (rare, dated)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | տորդիկ (tordik) | տորդիկներ (tordikner) | ||
| dative | տորդիկի (tordiki) | տորդիկների (tordikneri) | ||
| ablative | տորդիկից (tordikicʻ) | տորդիկներից (tordiknericʻ) | ||
| instrumental | տորդիկով (tordikov) | տորդիկներով (tordiknerov) | ||
| locative | — | — | ||
| definite forms | ||||
| nominative | տորդիկը/տորդիկն (tordikə/tordikn) | տորդիկները/տորդիկներն (tordiknerə/tordiknern) | ||
| dative | տորդիկին (tordikin) | տորդիկներին (tordiknerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | տորդիկս (tordiks) | տորդիկներս (tordikners) | ||
| dative | տորդիկիս (tordikis) | տորդիկներիս (tordikneris) | ||
| ablative | տորդիկիցս (tordikicʻs) | տորդիկներիցս (tordiknericʻs) | ||
| instrumental | տորդիկովս (tordikovs) | տորդիկներովս (tordiknerovs) | ||
| locative | — | — | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | տորդիկդ (tordikd) | տորդիկներդ (tordiknerd) | ||
| dative | տորդիկիդ (tordikid) | տորդիկներիդ (tordiknerid) | ||
| ablative | տորդիկիցդ (tordikicʻd) | տորդիկներիցդ (tordiknericʻd) | ||
| instrumental | տորդիկովդ (tordikovd) | տորդիկներովդ (tordiknerovd) | ||
| locative | — | — | ||