Compare German obligatorisch, ultimately from Late Latin obligātōrius (“binding”).
אָבליגאַטאָריש • (obligatorish)
predicative | אָבליגאַטאָריש obligatorish | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
case | masculine | neuter | feminine | plural | ||
indefinite | definite | post./nom. | ||||
nominative | אָבליגאַטאָרישער obligatorisher |
אָבליגאַטאָריש obligatorish |
אָבליגאַטאָרישע obligatorishe |
אָבליגאַטאָרישס obligatorishs |
אָבליגאַטאָרישע obligatorishe |
אָבליגאַטאָרישע obligatorishe |
accusative | אָבליגאַטאָרישן obligatorishn | |||||
dative | אָבליגאַטאָרישן obligatorishn |
אָבליגאַטאָרישער obligatorisher |