מאַכן

• IPA^(key): /ˈmaχn̩/

From Middle High German machen, from Old High German mahhōn, from Proto-West Germanic *makōn.

מאַכן • (makhn) (past participle געמאַכט (gemakht))

1. to make, create
2. to do
3. to say
   • 1894, שלום־עליכם (sholem-aleyhkem, “Sholem Aleichem”), “דאָס גרויסע געווינס (dos groyse gevins)”, in טבֿיה דער מילכיקער (tevye der milkhiker, “Tevye the Dairyman”):

     אַ גוטן אָוונט, סקאָצל קומט! — מאַך איך צו זיי שטאַרק אויף אַ קול, כּלומרשט אין גוטן מוט.

     a gutn ovnt, skotsl kumt! — makh ikh tsu zey shtark oyf a kol, kloymersht in gutn mut.

     “Good evening, what a surprise!” I say to them in a strong voice, as though in a good mood.

4. to be, feel

   וואָס מאַכט ער ― vos makht er ― How is he?

• מאַכער (makher)
• אײַנמאַכן (aynmakhn, “to preserve food”)
• אויסמאַכן (oysmakhn, “to matter, to be important”)

Adapted borrowing of Polish machać +‎ ־ן (-n), Russian маха́ть (maxátʹ) +‎ ־ן (-n), Ukrainian маха́ти (maxáty) +‎ ־ן (-n), formed with the instrumental case (e.g. "machać rękami").

מאַכן • (makhn) (past participle געמאַכט (gemakht))

1. (with מיט (mit)) to wave

   מאַכן מיט די הענט

   makhn mit di hent

   to wave with the hands

• מאַך (makh)

• Uriel Weinreich (1955) Yiddish Blends with a Slavic Element, WORD, 11:4,607

See the etymology of the corresponding lemma form..

מאַכן • (makhn)

1. plural of מאַך (makh)

• Justus van de Kamp et al., “מאַכן” in Jiddisch-Nederlands Woordenboek , Amsterdam: Stichting Jiddische Lexicografie, 1987-present (ongoing). .